244 FELIKS MMJNOWSKI
w 6 tygodni, a MAURIAC — w 4—5 tygodni po zakażeniu. LEVADITI najwcześniejsze występowanie odczynu serologicznego zauważył w 8—15 dni po wystąpieniu pierwotnego objawu kiły w 33%, w 15—30 dni już w 57%. FISCHER w 5 —6 tygodni po zakażeniu dostrzegł odczyn dodatni w 27,3%, w 7—8 tygodni 75%, a w 9—10 tygodni ]uż 80,8% Czyli, że u ludzi odczyn dodatni występuje mniej więcej po upływie 6 tygodni od zakażenia. Jako wyjątki można przytoczyć przypadki F. LESSERA, w których odczyn dodatni zjawił się w 8 dni po zakażeniu i na 14 dni przed wystąpieniem wrzodu pierwotnego, BASSET-SMITHA — w 14 dni po zakażeniu, REINHARDTA — 2 przypadki w tydzień i 2 w 2 tygodnie po stosunku.
We wtórnym, jawnym okresie kiły odczyn dodatni występuje mniej więcej w 90% przypadków, t. j. tylko w 10% ujemny, a powtarzając próby, szczególniej z innemi wyciągami można jeszcze w wielu z tych 10% przypadków otrzymać odczyn dodatni. Jednak zdarzają się przypadki takie, w których nawet wobec obfitej wysypki otrzymuje się odczyn ujemny. HECHT objaśnia ten fakt przedewszystkiem wpływem leczenia, następnie ukryciem dodatniego odczynu przez komplementoidy i przez powiększenie się ilości lecytyny w surowicy, miejscowem, a nie ogólnem działaniem :adu i t. d.
Na trzeciorzędny jawny okies kiły przypada około 70—80% dodatnich odczynów, mniej więc, ani; eli w okresie poprzednim. Różnica danych u rozmaitych autorów zależy głównie od tego, czy występują objawy ogólne, czy też pojedyńcze, a również od uprzedniego leczenia. W każdym razie i w tym okresie spotykamy przypadki z obfiieiri wyraźnemi objawami, które nawet w częstem sprawdzaniu dają stale odczyn ujemny.
W okresie utajonym dane statystyczne zależą od długości trwania zakażenia. W okresie wczesnym utajonym, t. j. w pierwszych paru latach trwania choroby, BLASCIIKO otrzymał 80% wyników dodatnich, BLUMENTHAL-ROSCHER 48%, BRUCK-STERN 33%, FLEISCHMAN 64%, a więc znacznie rzadziej, aniżeli w okresie wtórnym ze zmianami klinicznenn. Jeszcze rzadziej występuje odczyn dodatni w okresie utajonym DÓżnym. W tym okresie BI ASCHKO-CITRON miał 57% wyników dodatnich, BLUMENTHAL-ROSCHER 40%, BRUCK-STERN 30,8%, FLEISCHMANN 42%, F. LESSER 46%, BRUHNS-HALBERSTADTER 28%. Różnica, jak widzimy, znaczna, zależna w znacznej mierze od liczby ubiegłych od zakażenia lat, W wiądzie rdzenia otrzymujemy z surowicy krwi 65%—90%, a z płynu mózgowordzeniowego 22%—80%. W bezwładzie postępującym od-(zyn Wassermanna występował u różnych badaczów z surowicy krwi 59%— 100%, a z płynu mózgowordzeniowego 83%—95%. Układ nerwowy ośrodkowy po: iada pod względem serologicznym pewne cechy swoiste. W wielu przypadkach schorzenia tego układu, szczególniej w wiadzie rdzenia, płyn mózgowordzeniowy wykazuje dodatni odczyn B.-W., gdy tymczasem surowica krwi ujemny.