232 FELIKS MAUNOWSKI
się w 10 cm 3 V3%-go rozczynu kwasu octowego, mieszaninę poddaje się działaniu wirówki i bada się otrzymany w taki sposób osad na krętki. Celem otrzymania ładniejszycti obrazów mikroskopowych można przed barwieniem utrwalić preparaty na szkiełkach w ciągu paru minut nad parą 2°/o-go roztworu kwasu osmowego lub 40°/o-go rozczynu formaliny.
Sposól > GIEMSY: Do barwienia używa się barwika o następującyir składzie:
Ażur II — Eozy.ta 3,0
Ażur 11 — 0,8
Gliceryna (Mercka) 250,0
Alkohol metylowy (Kahlbauma) 250,0.
Odczynnik ten poddaje się przed użyciem rozcieńczeniu wodą przekroplont w stosunku 1 : 10. Freparat przed barwieniem należy utrwalić w ciągu 15 : 20 minut w wyskoku bezwodnym i barwić przygotowanym powyżej płynem w ciągu 2—24 godzin. SCHAUDINN radzi utrwalić preparaty nie w wyskoku, lecz nad kwasem osmowym. Dla szybszego zabarwienia bierzemy bardziej stężony rozczyn barwika 1 : 5—2 wody przekroplonej i zlewając go parokrotnie ze szkiełka, nagrzewamy w ciągu 5 minut aż do parowania płynu. Krętki blade barwią się fiołkowo-różowo, inne krętki niebieskawo, a jądra komórkowe mocno fioletowo-czerwone. Oprócz tego klasycznego sposobu, który stosował pierwotnie SCHAUDINN, używa się również błękitu nilowego (HERX-HEIMER), fioletu krezylowego (DAVIDSON), fioletu goryczkowego (SACHS i OPPENHEIM) i t. p.
LENARTOWICZ i POTRZOBOWSKI trzymają dobrze oczyszczone szkiełko przedmiotowe w ciągu —lh minuty nad parą 2°/o-go roztworu osmu, rozcierają na tern szkiełku wydzielinę, znów utrwalają nad kwasem osmowym, wysuszają, barwią przez parę sekund rozczynem Ziehl-Niehlsena i obmywają wodą. Krętki są blade, bezbarwne na różowem tle ściętej surowicy.
BURRI podaje prosty sposób znajdowania krętków. Do kropelki wody przekroplonej lub nawet przegotowanej, zmieszanej z wydzieliną, dodajemy kropelkę płynnego tuszu, rozcieramy ęlrugiem szkiełkiem i po wyschnięciu rozpatrujemy w olejku cedrowym. Krętki blade przedstawiają się w ciemnem Dołu jako białe, niezabarv'ione, spiralne nitki. Zamiast tuszu można uz/ć 10—20% nigrozyny. NITSCHE w podobny sposób stosuje metale koloidalne, szczególniej kolargol, który rozcieńcza w tym celu dowolnie w wodzie przekroplonej.
Sposób badania żywych krętków bladych. W kropli wiszącej fizjologicznego rozczynu soli kuchennej w zwykłem oświetleniu rozpoznanie i badanie żyjącego krętka bladego jest nadzwyczaj trudne i męczące. Zaczęto więc w tym celu stosować t. zw. ciemne pole widzenia (LANDSTEINER i MUCHA, HOFFMANN i BEER, ARNING, KLEIN, MULZER i inni). Sposób ten okazał się nadzwyczaj praktycznym ze względu na szybkość i dokładność badania. Zasadza się