GRZYBICA STRZYGĄCA 91
Trichophyton microides (grzyb strzygący drobnozarodnikov'y) odznacza się małością zarodników, bo rozmiarów 3—4 ji. Zarodniki są częściowo rozrzucone, częściowo ułożone w różańce, przytem nitki grzybni są cienkie (2 p.) i podzielone na długie człony, mające 15 —20 )i. długości. (Rys. 32).
Rys. 32. Włos z brody (Kerion Celsi) Grzyb: Trichophyton microides we włosie i w torebce.
Samo badanie zmienionych włosów i wyjętych razem z nimi torebek i łusek daje nam ni jaką wskazówkę, z jakim poddziałem tej dużej grupy mamy do czynienia. A każdy z tych poddziałów obejmuje kilka odmian, odznaczających się własnościami wzrostu i postaci w pożywkach sztucznych.
Wyhodować je można mniej lub więcej łatwo, zależnie od odmiany, na agarze glicerynowym w ciepłocie pokojowej. Celem odróżnienia pojedyńczych odmian najlepiej hodować na agarze z maltozą według SABOURAUDA.
Hodowanie grzybów z wykwitów skórnych na pożywkach sztucznych wykazuje, że różne typy grzyba strzygącego (trichophyton) obejmują pewną liczbę odmian, które okazują wprawdzie
wyraźne pokrewier stwo, ale obok tego i większą samoistoość 5 trwałość, niż w grupie grzyba woszczynowego.
SABOURATJD ułożył znane już odmiany grzyba strzygącego w pewne grupy. Główne poddziały stanowią: I. Grupa grzyba strzygącego wewnątrz-włosowego (Trichophyton endothrix), obejmująca kilkanaście odmian, z których najczęstsze, znajdowane tylko u ludzi, są :*1. T. crateriforme, 2, T. acu-minatum, 3. T. violaceum (Tabl. I, fig. 2) — prócz tego należą do tej grupy wspomniany: T. neopndothrix [cereoriforme (Tabl. I, fig 3) plicatilej. II. Grupę nazwał SABOURAUD zewnątrzwłosową (ectothrix vel endoectothrix), którą rozdziela na typ drobnozarodnikowy (T. microides) i wielkozarodnikowy (mpga-losporori). Do pierwszego należą odmiany gipsowate JTtt gypseum (Tabl. I, fig. 4) — 6 odmian] i płaskie (Tr. niveum — 2 odm.). W typh wielkoza-rodnikowym odróżnia grzyby o hodowlach aksamitnych (Tabl. I, fig. 5) (4 odm.) i o hodowli podobnej do grzyba woszczynowego (3 odm.) (Tr. faviforme).
Anatomia patologiczna. Grzyb strzygący działa na skórę jako-też na włosy, które zajęte bywają zawsze w sposób swoisty. Grzybice powierzchowne wywołują łuszczenie skóry, wysięk surowiczy i mniej lub więcej obfite leukocyty. Łuszczenie powstaje przez silny rozrost komórek naskórka (acanthosis) i nadmierne, ale nieprawidłowe rogowacenie (parakeratosis),