B574 8
01

GRZYBICA STRZYGĄCA 89

GRZYBICA STRZYGĄCA 89

Rys. 29. Łuski z grzybicy suchej (1 richophytiasis erythema-tosguamosa)*

Etiolog ja. Przyczyną choroby jest grzyb, który nazywamy strzygącym (trichophyłon), mający pewne wyraźne znamiona, wyróżniające go, tak w ży« iu pasorzytniczem, jak i na pożywkach sztucznych. Badanie kliniczne poucza nas, że istnieje wielorakość postaci klinicznych u różnych osobników, a natomiast wielkie podobieństwo zmian u tego samego osobnika. Te dwa spostrzeżenia tłumaczą się doskonale : u tego samego osobnika zmiany wywołuje jeden grzyb, zmiany te zatem są jednakowe; postaci jednak u różnych chorych mogą się różnić znacznie, bo mogą je wywoływać różne odmiany grzyba. W grupie tej zatem spostrzega się liczną wielopostaciowość tak pod względem klinicznym, jak i biologicznym, — to też musimy uznawać przynajmniej do pewnego stopnia związek między odmianą

grzyba, a pewnym obrazem chorobowym. Spostrzeżenia kliniczne dowodzą, że przynajmniej niektóre postaci zmian związane są z pewnemi odmianami grzyba strzygącego, — dlatego, mimo braku uznania takiego związku przez wielu autorów, najwięksi badacze grzybów naskórkowych, jak: BOMN, PLAUT, MORRIS, S^BOURATJD bardzo wybitnie wskazują na tę łączność objawu klinicznego z odmianą grzyba.

Podczas oglądania łusek czy włosów, wziętych z mie;sc zmienionych, spostrzega się w preparatach z ługiem potasowym (30%) [jak podczas badania włosów strupnia woszczynowego] grzyb, mający pewne znamiora, po któ' rych go poznajemy. Zawsze bowiem spotyka się nitki, podzielone na człony raz dłuższe, to znowu krótsze, więcej prostokątne lub owalne i okrągłe, wre' szcie jedne obok drugich i nitki silniejsze lub też łamliwe. W łuskach widuje się zazwyczaj większą wielopostaciowość w członach (rys. 29), we włosie nitki, zawierające zarodniki wewnętrzne (endospory). Wielkość tych rzekomych zarodników, najczęściei okrągłych, różni się zależnie od odmiany grzyba (3- -8 p..), w badanym włosie jednak spotyka się te zarodniki mało różniące się między sobą. Wreszcit w pewnych przypadkach włos jest wypełniony grzybkiem (trichophyłon endothrix), a nie znajduje się go w otoczeniu włosa, w innych grzyb zajmuje głównie torebkę włosową, a we włosie jest w niewielkiej liczbie (trich. endoeclhothrix). A nawet są odmiany grzyba, które tylko z początku zajmują otoczenie włosa, przechodząc następnie w jego miąższ, tak że w okresach późniejszych tylko w nim je znajdujemy. Na mocy tych znamion wyróżniających podzielił SABOURAuD dużą grupę grzyba strzygącego na kilka poddziałów: