B574 8
11

GRZYBICA BRODY 99

Postaciowy typ wysypek, który analogicznie do tuberkulidów nazwano trichofitydami, bywa rozmaity: plonicowy (oUTTER;, guzkowy (lichen Iricho-phyticus) (JADASSOIIN, HOCH, GUTH i i.), czasem pęcherzykowy pREGER) lub krostkowy (BLOCH), wreszcie guzowaty (BLOCH, GUTH, PULVERMACHER, BRUNSGARD).

Grzybica pachwin (Epidermophytiasis marginata, eczema marginałum Hebrae, Tima trichophytina cruris, Herpcs inguinum BAERENSPRUNG) 'est chorobą, rozpoczynającą się na wewnętrznych stronach ud na tle zakażenia przez grzyb, pokrewny grupie grzyba strzygącego.

Na to schorzenie zwrócili uwagę prawie równocześnie DEYERGIE (1855) i BAERENSPRUNG (1854); HEBRA jednak opisał pierwszy tę chorobę dokładnie i nazwał (1860): eczema marginałum. Później dopiero KÓBNER, PICK i KA-POSI uznali te zmiany za wywołane grzybami, z tern jednak zastrzeżeniem, że są one powikłaniem wyprysku grzybem strzygącym. Dopiero w r 1908 wykazał dobitnie SABOURAUD, że grzybica, pachwin ma za przyczynę grzyb, pokrewny grzybom strzygącym, który nazwał: epidermophy-ion inguinale (atrichophyłon CASTELLANI i CHA1MERS, 1918). Ta odmiana grzyba różni się jednak od grzyba strzygącego nietylko w hodowli i pod względem botan' znym, ale głównie tern, że nigdy nie zajmuje włosów.

Miejscem jego ulubionem jest wewnętrzna strona uda poniżej fałdu pachwinowego, gdzie rozwija się po jednej lub po obu stronach w postaci tarczek różnej wielkości, z początku żywo zaczerwienionych, ściśle od otoczenia odgraniczonych i szybko się rozszerzających lub zlewających na większej przestrzeni. Brzegi są zawsze łuskowate, w postaci festonów, żywiej zaczerwienione niż w środku, czasem pokryte drubnemi pęcherzykami lub łuskowa-temi strupkami, gdy tymczasem środek blednie, ale pozostaje żółto zabarwiony i pokryty łuseczkami. Nierzadko w najbliższem otoczeniu pierwotnego ogniska wytwarzają się mniejsze, świeże, wzdłuż uda aż do okolicy kolana, ku tyłowi w okolice odbytu, ku górze na skórze brzucha, a nawet wyżej na klatce piersiowej, pod sutkami aż do pach, rządz.ej na pośladkach i na grzbiecie. W pewnej chwili zatem, może być zajęta tą sprawą churobną duża przestrzeń skóry tułowia. Na skórze moszny i prącia wykwity są mniej wybitne i szybciej przemijające.

Wreszcie grzyb ten może się przenosić na stopy, gdzie między palcami wywołuje zmiany, przypominające wyprzanie skutkiem pocenia. ^ABOL-RAUD pierwszy zwrócił uwagę na tę możność występowania zmian tego rodzaju, które mogą się rozszerzać na grzbiet stopy i na część podeszwową palców i ich nasady. W przyoadkach zajęci? stopy przez tę odmianę grzyba spostrzega się w fałdach między palcami zaczerwienienie skóry, na którego brzegach pojawiają się pęcherzyki, zlewające się i zasychające w strupy, wreszcie złuszczające się, gdy tymczasem sprawa chorobna szerzy się dalej na obwodzie. Znaczne swędzenie, pocenie się tych miejsc, jakoteż częste

7*