B574 8
27

ŁUPIEŻ ZWYCZAJNY 115

Postać. Łupież spostrzega się głównie w skórze owłosionej, rzadko tylko w nieowłosionej gdziekolwiekbądź na powierzchni skóry, głównie jednak na twarzy i szyi u dzieci i kobiet. W tych miejscach przedstawia tarczki, dochodzące do wielkości dużej monety, owalne lub okrągłe, o brzegach odcinających się od otoczenia zaróżowieniem. Powierzchnia ich ,est pokryta drobnemi łuseczkami, po których zdrapaniu skóra różowieje. Tarczki te, sprawiające zaledwo lekkie swędzenie, utrzymują się stale w opisanej postaci. Przez podrażnienie czerwienią się żywiej, a nawet mogą przybrać postać wyprysku, BROCQ sądzi, że między tym typem a wypryskiem łojotokowym (eczema seborrhoicunt, parakeratosis psoriasiformis Btocq) istni :ją postaci przejściowe. Odrębnej postaci są małe tarczki złuszczającego sie naskórka w okolicy otworów nosowych lub ust u dzieci, które SABOURAUD uważa za wywołane paciorkowcem.

Najważniejsze znaczenie jednak ma łupież, zajmujący z umiłowaniem skórę owłosioną głowy, rzadziej brody, wąsów, brwi i wzgórka łonowego. Powierzchnia skóry pokryta jest drobnemi łuskami, suchemi, mniej lub więcej przylegającemi i szybko się odnawiającemu Łusk. mogą pokrywać całą głowę, w szczególności jednak szczyt i tył głowy obficiej niż inne powierzchnie głowy. Powierzchnia skóry pod łuskam wydaje się niezmieniona.

Włosy, które bywają w tych przypadkach zazwyczaj grube, suche, nie przerzedzają się w okresach początkowych — dopiero po latach zauważyć można nieznaczne wypadanie wfosow

W przypadkach łupieżu skóry owłosionej pamiętać jednak należy, ze równocześnie istnieć może i stan łojotokowy skóry (seborrhoea), który może być przez łupież zamaskowany. Ta mieszanina dwóch spraw może dawać w skórze różne postaci już choćby z tej przyczyny, że łupież może na pewien czas ustąpić, a łojotok występuje wybitniej i wtedy może być czasowe wypadanie włosów. Stąd powstała postać wyłysienia, którą PINKUS nazwał alopecia pityrodes. W każdym razie z takich przypadków można dojść do przekonania, że sam łupież nie sprowadza wyłysienia, które występuje wtedy tylko, gdy istnieje łojotok wraz z łupieżem (pityriasis surseborrhoique ÓABOU-RAUDA).

Z objawów podmiotowych chorzy odczuwają zazwyczaj w przypadkach łupieżu skóry owłosionej głowy swędzenie różnego nasilenia. Wskutek tego chorzy się drapią, szczególniej ci, którzy mają głowę zanieczyszczoną, zdzierając łuski i przeszczepiając często mikroby ropne w skórę. Dlatego nie należą dc rzadkości w przebiegu łupieżu zakażenia głównie torebek włosowych (folliculitis, perifolliculitió, furunculus), a nawet ropnie głębsze. Rzadziej występują liszajce (impełlgu streptugenes) i wypryskowatości (eczematisatio).

Łupież zwyczajny należy do chorób przykrych, trwałych, ale nie ciężkich. Wybitniejsze następstwa — szczególniej w postaci wyłysienia i wypryskowa -tości występują wtedy, gdy go wikła łojotok. Nie można również stwierdzić,