B574 8
15

grzybica drobnozarodnikowa audouina 103

nieowłosionq może występować i u ludzi dorosłych. Odmiany grzybka pocho dzenia zwierzęcego wywołują zmiany pęcherzykowe, nawet na brodzie. PLAUT zaś twierdzi, że grzybica Audouina w Hamburgu ma skłonności do podrażnień zapalnych nawet głębokich, ustępujących z pozostawieniem blizny, pozbawionej włosów. ARZT i FUCHS opisali w ostatnich czasach (1921) przypadek lichen mi-crosporicus analogiczny do /. trichophyticus, op sany w grzybicy strzygącej.

Przebieg tej postaci grzybiej skóry owłosionei iest zazwyczaj przewlekły, nie sprawia jednak choremu wielkich dolegliwości. Prawie wszyscy autorów ie jednakże, prócz PLAUTA, zwracają uwagę na większa zaraźliwość tej grzybicy drobnozarodnikowej niż strzygącej.

Grzybki tej grupy dają się hodować na pożywkach sztucznych, a pojedyncze odmiany różnią ^ię, podobnie jak w grupie grzyba strzygącego, znamionami postaciowemi i własnościami biologicznemi. (Tabl. I, fig. 6).

Rokowanie w omawianej grzybicy jest pomyślne, ponieważ mimo długiego trwania ustępuje bez śladu. Bez leczenia trwa zazwyczaj do czasu dojrzewania.

LECZENIE. Wszystkie omawiane postaci grzybic wymagają jednakowego leczenia; grzybice w skórze owłosionej wymagają usunięcia włosów, zmiany w skórze nieowłosionej ustępują łatwo pod wpływem czystości i użycia środków odkażających.

Od czasu odkrycia wlasnoś.i czasowego usuwania włosów (epilatio, promieniami Roentgena stosowanie ich jest zawsze wskazane we wszystkich przypadkach erzybic skórj^r owłosionej. Dzisiaj posiadamy już wydoskonalone metody przez SCHIIFA, FREUNDA, BELOTA, SABOURAUDa i NOIRĆ. Pamiętać jednak trzeba, że promienie X nie działają zab< jczo na grzyby, natomiast usuwają włosy. Dlatego prócz usuwania włosów należy pamiętać o usuwaniu z powierzchni skóry resztek odłamanych włosów, wogóle produktów zawierających grzybek. W tym celu zaleca się zmywanie głowy wodą i mydłem, codziennie lub co drugi dzień, najlepiej po Doprzedniem natłuszczeniu np. oliwą salicylową (2%), maścią siarczaną (5%), dziegciową (10%), a nawet tłuszczem z mydłem szarem.

Jeżel' jednak chory znajduje się w takich warunkach, że użycie promień: Roentgena jest niemożliwe, a ogniska chorobne są małe, musimy się ograniczać do leczenia rfiiejscowego, zarówno strupnia woszczynowego, jak grzybicy woszczyno-wej. Wtedy trzeba jednak pamiętać o tern, ze usuwanie całych włosów jest zawsze naiważniejszym postulatem, obok stosowania środków odkażających, które same przez się działają bardzo niedostatecznie, bo tylko na warstwy powierzchowne.

Przed rozpoczęciem właściwego leczenia skóry głowy dotkniętej grzybem, a v,.ęc nawet przed użyciem promieni Roentgena, musimy starać się o to, aby ograniczyć miejsca zajęte i ustrzec od zakażenia resztę skóry. Dlatego należy przedewszystkiem ostrzyc włosy na 1—2 mm, co ma duże znaczenie i dla rozpoznania, bo w ten sposób wykrywa się drobne, schorzałe ogniska, które mogły łatwo ujść naszej uwagi. W celu powstrzymywania powiększania się pojedynczych ogr k wyciąga się najpierw włosy na obwodzie