B574 8
45

GRZYBICA DROŻDŻOWA 133

leczenie. — W innym znowu przypadku wystąpiły mnogie rozsiane ogniska grzybicowe na tułowiu i kończynach. Były to owrzodzenia ostro zarysowane i stosunkowo niegłębokie, pokryte warstwą tkanki martwicowej. Schorzenie miało przebieg przewlekły i rozwój stopniowy, powolny. To też obok owrzo-dzeń różnej wielkości (do dłoni i większe) można było stwierdzić miejsca już zupełnie zabliźnione.

Dla rozpoznań..! różniczkowego należy mieć na względzie przymiot, gruźlicę i sporotrychozę, która wchodzi w grę zwłaszcza w obecności ropni podskórnych. O rozpoznaniu rozstrzyga badanie bakterjologiczne. Drożdże doskonale rosną na pożywce SABOURAUDA w 30° C albo też w temperaturze pokojowej. Kolonje pokazują się 3—4-go dnia. Początkowo są one białe, białoszarawe, kremowe, później jednak nabierają barwy brunatnej. Komórki rozmnażają się przez pączkowanie, a także przez wytwarzanie zarodników, których liczba w komórce waha się od jednego do kilku. Komórki mają kształt okrągły i podwójnie zarysowaną otoczkę. W zarodzi wi dać ,ądro okrągłe lub podłużne, ziarenka i wodniczki.

Leczenie poszczególnych ognisk bywa przeważnie chirurgiczne. Nie trzeba jednak zapominać, że rentgenoterapja odaaje niekiedy nieocenione usługi. W każdym przypadku należy oprócz tego zastować energiczne leczenie jodowe. Podaje się jodek sodowy lub potasowy w dawkach wzrastających, stopniowo dochodząc do 8—10 g dziennie.

PIŚMIENNICTWO

(w ogólnym zarysie)

Barącz R. Arch. f. klin. Chirurgie, T. 68, Z. 4, ly02 Barącz R. Polska Gaz. Lek, Nr. 20, 1922.

Bernhardt Rob. Choroby skóry. Warszawa 1922.

De Beurmann et Cougerot. Les Sporotrichoses. Paryż 1912.

Castellani a. Chalmers. Manuał of Tropical Medicine. New-York 1919.

Koranyi. Zoonosen (w Nothnagla „Spez. Pathol. u. Therapie").

PlautH. C. Mykosen (w Krausa i Brugscha „Spez. Pathologie u. Ther. innerer Krankh.").