WYDZIELANIE WEWNĘTRZNE 555
nerwów naczynioruchowych. a również obserwowano, że nie działa na serca zarodków, na białe ciałka krwi i na migawki (Scott-Macfie).
Na podstawie tych doświadczeń można sądzić, że adrenalina działa tylko na zakończenia nerwów naczyniowych, lub też na osobne mechanizmy nerwowe, które pośredniczą w połączeniu nerwów naczyniowych z mięśniami Langley: wyoneural joncHon).
Za tern przemawiają doświadczenia nad mięśniami prążkowa-nemi (Radwańska, Czubalski) u żaby. Jeżeli zapomocą pęt li galwa-nokaustycznej wypalimy u żaby nadnercza, żaba po krótkim przeciągu czasu wśród ogólnego osłabienia ginie. Jeżeli na parę godzin przed śmiercią oznaczymy pobudliwość nerwów ruchow3rch i mięśni w porównaniu z normalnymi, znajdziemy, że pobudliwość nerwów bardzo znacznie się zmniejszyła, pobudliwość zaś mięśni także się zmniejsza, lecz stosunkowo bardzo nieznacznie. Jeżeli u tej samej żaby oznaczymy całkowitą pracę mięśnia, raz drażniąc nerw, drugi raz mięsień, to również stwierdzimy, że praca przy podrażnieniu bezpośredniem mięśnia w porównaniu z normalnym zmniejsza się bardzo nieznacznie, podczas gdy praca, którą ten sam mięsień wydaje przy podrażnieniu nerwu, staje się minimalną, niekiedy 100 i więcej razy mniejszą. Wprowadzenie adrenaliny żabie w tym okresie, w ilościach nawet bardzo nieznacznych, odrazu zmienia cały obraz. Podrażnienie nerwu po wprowadzeniu adrenalin}’ pozwala otrzymać nie tylko taką samą pracę, jaką daje drażnienie normalnego nerwu, ale z reguły nawet większą, niż bezpośrednie drażnienie mięśnia. Ponieważ zanurzenie pnia nerwowego do fizyo-logicznego rozczynu soli, zawierającego adrenalinę, pobudliwości nerwu nie zmienia, więc zmiana, którą tu obserwujem}', może następować tylko w mechanizmie zakończeń nerwowych.
Działanie adrenaliny na centralne ośrodki nerwowe. Cybulski i szkoła jego stoi na stanowisku, że wyciągi nadnerczy nowe działaj;}, nietylko obwodowo, ale także i na ośrodki nerwu błędnego, ośrodki oddechowe, nerwów przyspieszających czynność serca, a także prawdopodobnie i ośrodek, utrzymujący stan toniczny naczyń i mięśni. Welecki, badając wptyw adrenaliny na ciśnienie krwi u zwierząt, dochodzi do wniosku, że adrenalina działa w pierwszej linii na ośrodki nerwów zwężających naczynia, znajdujące się w rdzeniu przedłużonym i kręgowym, gdyż po zniszczeniu tych ośrodków musimy zastosować, chcąc wywołać podwyższenie l ciśnienia krwi, dawkę 200—300 razy większą, niż przed ich znisz-