Magazyn61501

511

LE PLAY FRfiDĆRIC — LEROY-BEAULIEU PIERRE-PAUL

L’organisation de la familie selon le vrai modele, signale par 1’histoire de toutes les races et de tous les temps. Paris 1871. — La reforme en Europę et le salut en France. Le programme des unions de la paix so-ciale. Tours 1877. — La methode sociale, abrege des Ouvriers Europeens. Ouvrage destine aux classes dirigeantes. Tours 1879. — L’Ecole de la paix sociale, son histoire, sa methode et sa doctrine. Tours 1882. — La constitution essentielle de 1’humanite; expose des principes et des coutumes qui creent la prosperitę ou la souffrance des nations. Tours 1881.

Literatura: Auburtin: Le Play iTaprłs Iut-mAne. Paru 1906. — PotnoUns: Le Play et son oeutire de r/formę sociale. Paris 1SSZ. — l ignes J. B. Maur: La science sociale d'apris les principes de Le Play et de ses contmualeurs. Paris 1697. — Machnicki J.s Fryderyk Le Play. „EkonomistaBok XVI, 1916.

Leon Całka.

Leroy-Beaulieu Anatole.

Leroy-Beaulieu Henry Jean-Baptiste Anatole, pisarz polityczny, publicysta i historyk francuski, urodzony w Lisieux 12. II. 1842 r., zmarł w Paryżu 15. VI. 1912 r. Zajmował się początkowo historją sztuki, dopiero później przeszedł na teren polityczny. Pierwsza praca L. B.: „Un empe-reur, un roi, un papę, une restauration“ 1879, zawiera krytykę drugiego cesarstwa i rob Napoleona III w stosunku do Wioch, Watykanu i Hiszpanji. Jest to jeszcze obecnie dzieło klasyczne, jeżeli chodzi o ten okres historji nietylko Francji, ale i krajów sąsiednich. W okresie 1872—1882 L. B. przebywał kilkakrotnie przez czas dłuższy w Rosji. Rezultatem tych studjów była wielka praca: „L’Empire des Tsars et les Russes 1881—1882“. Było to przez długi czas najwybitniejsze źródło dla studjów Rosji, jej stosunków politycznych, etnograficznych, a poczęści i gospodarczych. W roku 1887 L. B. wybrany został do Academie des Sciences Morales et Politiques. Przedtem jeszcze, w roku 1881, został profesorem historji współczesnej w Ecole Librę des Sciences Politiques; po śmierci Emila Bout-my stanął na czele tej uczelni (1906).

Z prac L. B. wymienić należy jeszcze: Les catholiques, liberaux, 1’Eglise, le libe-ralisme de 1830 a nos jours. 1887. La France, la Russie et 1’Europe. 1901. Israel chez les Nations. 1893. Les doctrines de la haine. 1902.

L. B. był umysłem raczej eklektycznym. Nie był to tylko pisarz-historyk, lecz raczej historjozof, a jednocześnie socjolog. Metodę jego cechował objektywizm, równowaga, a zarazem systematyczność, ścisłość i wszechstronne podchodzenie do przedmiotu badanego.

Leon Szper.

Leroy-Beaulieu Pierre-Paul.

L.-B. urodził się w Saumur 9. XI. 1843 roku, zmarł w Paryżu 9. XI. 1916 r. Przez dłuższy czas był współpracownikiem pisma Le Temps, później Revue Nationale i Revue Contemporaine. W r. 1873 założył własne czasopismo „L’Economiste franęais", redagowane na wzór angielskiego „Economist'¹. W r. 1872 rozpoczął wykłady w Ecole Librę des Sciences Politiques jako profesor skar-bowości, a w r. 1880 objął po swym teściu katedrę w College de France, którą zajmowali przed nim kolejno: J. B. Say, P. Rossi, M. Chevalier. Wierny tradycjom swych poprzedników, L.-B. był epigonem reprezentowanego przez nich francuskiego klasycyzmu, Najbardziej zbliżony był do Bastiata, zwłaszcza w poglądach na zagadnienie renty i rozdziału dochodu społecznego. Należał do najzagorzalszych obrońców liberalizmu gospodarczego i zawziętych przeciwników socjalizmu, który zwalczał we wszystkich jego formach 1 odcieniach. O rozległej skali jego zainteresowań świadczy niezmiernie długa lista jego prac z dziedziny ekonomiki, polityki gospodarczej i socjalnej, administracji i demografj i, pisanych niezmiernie żywo i jasno. Spadek urodzin we Francji tłumaczył postępem cywilizacji. Powstawanie nowych potrzeb i dążenie do podniesienia stopy życiowej nie daje się pogodzić jego zdaniem z kosztami wychowania dzieci i stąd świadome ograniczanie liczby urodzeń.

Do najważniejszych prac L.-B. należą: De 1’Etat social et intellectuel des popula-tions ouvrieres. 1808.    — La question

ouvriere au XIX siecle. 1871, 2 wyd. 1882. — De la colonisation chez les peuples mo-dernes. 1870. — De 1’administration en France et en Angleterre. — De l’impót fon-cier et de ses consequences economiques. — Essai sur la repartition des richesses. 1880, 3 wyd. 1887. — Le collectivisme: examen