599
LUDNOŚĆ
gracja zwykle oddziaływa o wiele silniej, aniżeli ruch naturalny ludności w obrębie samych miast.
Zmiana struktury ludności oddziaływa z kolei na zjawiska ruchu naturalnego ludności. Naogół imigracja zwiększając udział wśród ogółu środkowych grup wieku podwyższa rodność i obniża umieralność, stwarzając pozory sytuacji demograficznej lepszej, aniżeli jest w rzeczywistości. Operując konstrukcjami teoretycznemi, opisanemi w p. IV, eliminujemy wpływ tych ubocznych czynników i otrzymujemy obraz rzeczywisty w znaczeniu wyżej przedstawionem.
Niektóre cechy jakościowe, o których powyżej nie mówiono, mają bezpośredni związek z urodzeniami, lub ze zgonami, lub z jednemi i z drugiemi. Należy tu np. stan cywilny. Z natury rzeczy w urodzeniach uczestniczą osoby znajdujące się w stanie małżeńskim. To też większy, lub mniejszy odsetek np. kobiet zamężnych w okresie rozrodczym, decydująco wpływa na liczbę urodzeń, a więc także na rodność i przyrost naturalny. Z drugiej strony, okaże się, że i natężenie umieralności jest zależne od stanu cywilnego, zwłaszcza u mężczyzn. W tych warunkach pogłębione badanie demograficzne musi uwzględnić również strukturę ludności według stanu cywilnego, i nietylko strukturę, ale również zmiany zachodzące. Zagadnienia te również mogą być ujęte we wzory matematyczne, co ułatwi ścisłą ich analizę.
Z drugiej strony, należy uwzględnić, że ludność zwłaszcza większego kraju jest pod względem demograficznym niejednolita. Na różnice płodności i umieralności wpływają w bardzo wysokim stopniu różnice społeczne: zamożność, zawód i stanowisko społeczne, poziom kulturalny, tradycje, dalej warunki zamieszkania, np. w mieście, lub na wsi i t. p. Wpływają również warunki od stosunków społecznych bezpośrednio niezależne, np. warunki klimatyczne. Pewien wpływ, bliżej niewyjaśniony, mają różnice rasowe — i wiele innych jeszcze czynników. Poszczególne społeczeństwa bardzo się od siebie różnią pod względem względnej liczebności różnych części składowych. Ponadto w jednem i tern samem społeczeństwie następują nieustanne przesunięcia. To też od pogłębionego badania demograficznego będziemy wymagali uwzględnienia tej różnorodności i w miarę możności oddzielnej analizy poszczególnych części składowych.
Literatura: Beninis Principt di demografia. Firenze 1901. — BerłUUms Eldments de la ddmographie. Paris 1896. — Carr-Satmdert*? The Population Problem. A study in Humań Erolution. Oxford 1922. — Czuber: Mathematische Beuól-kerungstheorie. Auf Grand von G. H. Knibbs' The Mathe-matical Theoryof Population. Leipzig—Berlin 1923.— Fircka: Beuólkerungslehre and BeoClkerungspoliiik. Leipzig 1898. — FogeUon: Matematyczna teorja ludnofci. „Kwartalnik Statystyczny** . 1932. — Gini (wydawca): Demografia. „ Trattato elementarz di statistica**. Vol. U. Milano 1936—1937.— Gini, Boldrini,de Berardinia, Zingali: Demografia. Antropometria. Statistica sanitaria. Dinamica delle popolazioni. Torino 1930. — Minibba: Th* Mathematical Theory of Population. Melbourne 1917. — Komtitzim Biologie mathematique. Parts 1937. — Leuaaeeur: La population franęaise. Paris 1889—1892. — Lexlo: Abhandlungen zur Theorie der Beuólkerungs- tmd Moral-statistik. Jena 1903.— Lir i: 1 fattori biologici dell* ordinamento soziale. Introduzione alla demografia. Padom 1937. — Mayr: Bev6lkerungsstatistik. „Staiistik und Gesellschaftslehre" Bd 11. Tubingen 1926.— Momberł: BeuClkerungslehre. Jena 1929.— Sprawozdania międzynarodowych kongresów demograficznych: (Genewa 1927) Proceedings of the World Population Conference. London 1927. — (Londyn 1931) Problems of Population. London 1932. — (Rzym 1931) Acies du Congrds International des £tudes sur la Population. Roma 1933,1934.— (Berlin 1935) Bcrólkerungsfragen. Bericht des Intemationaier Kongresss filr BeuOlkerungswissenschaft. Miinchen 1936.— (Paryi 1937) Congrls Intemationel de la Population. Paris 1938. — Szulc: Miary przyrostu naturalnego ludno!ci. „Kwartalnik Statystyczny”. 1930. — Winkler, Dórlng, Elałer, Inama-Ster-negg, Kahratedł: Bev6lkerungswesen. „Handwórterbuch der Staatswirssenschaften”, IV. Auf lagę, II. Bd. Jena 1924. — Zagadnienia demograficzne Polski. Warszawa 1936. — Zbiory międzynarodowych materiałów statystycznych Annuaire inler-national de statistique, T. I—V. La Haye 1916—1921. — Annuaire statisiięue de la Socidtd des Nation (corocznie). — Aperęu de la ddmographie des diters pays du monde. La Haye 1922, 1926, 1927, 1929, 1931.— Bertillon: Statistięue intema-iionale rdsultant, des recensements de la population ezdcutds dans les divers pays de VEuropę, pendant le XIX-e silcie et les śpoches pricidentes. Paris 1899. — Slolijrltęue interna-tionale du mouuement de la population d'aprłs les rdgistres d’dtal ciuil. Paris 1907, 1913.
Stefan Szulc.
B. TABLICE DEMOGRAFICZNE.
I. Charakter losowy zjawisk demograficznych. II. Tablice wymierał-n o ś c i. x Konstrukcja tablicy wymieralności, główne funkcje biometryczne. 2. Przebieg funkcyj biometrycznych. 3. Obliczanie ogólnych tablic wymieralności. 4. Zastosowania tablic wymieralności. III. Inne rodzaje tablic demograficznych.
Przebieg wielu zjawisk demograficznych, rozpatrywany w większych masach, wykazuje wiele cech wspólnych z przebiegiem t. zw. gier losowych, w których wynik zależny jest wyłącznie od przypadku. Klasycz-nemi przykładami takich gier losowych są: loterja liczbowa, ruletka, gra w orła i resz-