Magazyn60801

704

LUDNOŚĆ

TABL. 7. RUCH NATURALNY LUDNOŚCI EUROPY W WIEKU XIX I XX

Przeciętne roczne

Lata	Ludność w miljonach	Urodzenia żywe	Zgony	Przyrost naturalny	Urodzenia żywe	Zgony	Przyrost naturalny
		w tysiącach			na 1000 mieszkańców

Europa ogółem

1801/20	200	7 675	6 400	* 275	38,5	32,1	6.4
1821/30	223	8 893	6747	2 146	39,8	30,2	9,6
1831/40	242	9 344	7 56i	1 783	38,6	31.2	7.4
1841/50	260	9833	8053	1 780	37,9	3*,o	6.9
1851/60	273	*<>350	8365	1 985	37,9	30,6	7,3
1861/70	294	n 367	8 732	2 635	38,6	29,7	8,9
1871/80	317	12 332	9 397	2 935	38,9	29,6	9,3
1881/90	347	*3 223	9 530	3 693	38.1	27.5	10,6
1891/00	380	14 064	9 848	4 216	37.0	25,9	11.1
1901/10	421	14 792	9 617	5 175	35.1	22,8	12,3
1924/27	505	*3 796	7 902	5 894	27.3	*5,6	II.7
		Europa bez Związku Sowieckiego
1924/27	364	8 897	5 629	3268	24*4	*5,4	9,o
1928/30	373	8667	5 574	3 093	23,2	*4,9	8.3
*931/35	385	8 *37	5 383	2 754	21,1	14.0	7.*
*936/37	394	7 965	5 462	2 5°3	20,2	13,9	6.3

czem następuje spadek liczb, szczególnie silny pomiędzy okresem lat 1901/10 a 1924/27. Przyrost naturalny rośnie stale, chociaż nie bez wahań i osiąga maximum w latach 1924/27; dopiero po tym okresie rozpoczyna się powolny spadek.

Nieco inaczej kształtuje się ruch współczynników obliczonych na 1 000 mieszkańców; oddziaływa tu zwiększanie się zaludnienia Europy. Współczynniki urodzeń, ulegając pewnym wahaniom, początkowo utrzymują się na poziomie dość stałym — aż do okresu lat 1871/80, poczem rozpoczyna się spadek — w okresie przedwojennym powolny, później bardzo szybki: w latach 1901—1910 było jeszcze 35,1 urodzeń na 1 000 mieszkańców, w latach 1924—1927 już tylko 27,3. Licząc bez Związku Sowieckiego, mamy w latach 1924—1927 24,47°°, w latach 1936—1937 tylko 20,2700. Jest to współczynnik niemal o połowę mniejszy od najwyższego współczynnika w ciągu XIX wieku. Spadek współczynników zgonów rozpoczyna się wcześniej aniżeli spadek współczynników urodzeń i jest znacznie szybszy. I tu szczególnie duży spadek przypada na okres pomiędzy latami 1901 do 1910 a 1924—1927. Przyrost naturalny ulega dużym wahaniom, ale naogół szybko rośnie poczynając od połowy wieku XIX, i osiąga maximum w pierwszem dziesięcioleciu XX w. Spadek w okresie powojennym jest szybki, ale i dziś jeszcze, nawet nie uwzględniając Związku Sowieckiego, mamy w Europie współczynnik przyrostu nie mniejszy, aniżeli na początku XIX w.

TABL. 8. RUCH NATURALNY LUDNOŚCI EUROPY W LATACH 1921—1937 Europa bez Z. S. R. R.

Na 1000 mieszkańców

Lata	Urodzenia	Zgony	Przyrost naturalny
1921	25.8	15.9	9.9
22	25.2	16,2	9.0
23	24,6	*5.3	9.3
24	25.3	*5,9	9.4
25	25.0	*5.4	9,6
26	24.3	*5.2	9.1
27	23,3	*5,4	7.9
28	23.4	*4.9	8.5
29	22,8	*5.7	7.*
*930	23.0	*4.*	8.9
3*	21,9	*4.5	7.4
32	21,5	14,2	7.3
33	20,5	*3.7	6,8
34	21,0	*3.5	7.5
35	20,7	*3.9	6.8
36	20,4	*3.8	6,6
37	20,0	13.9	6,1

Tabl. 8 podaje ruch naturalny ludności Europy w okresie powojennym tylko w liczbach względnych, ale zato poszczególnemi latami. Widać tu, że spadek współczynników urodzeń jest nierównomierny. Do r. 1925 utrzymuje się poziom względnie wysoki, w ciągu dwóch lat następnych, aż do r. 1927, ujawnia się szybki spadek, trzy dalsze lata dają poziom mało zmieniony.