Magazyn6001

144

OPŁATY STEMPLOWE — ORDYNACJA PODATKOWA

opłaty całkowite lub częściowe, we właściwym terminie i w prawidłowy sposób, to znaczy znaczkami stemplowemi zamiast gotówką, lub odwrotnie, jak również znaczkami stemplowemi nie przepisowo skasowane-mi. Podwyżka równa się zasadniczo 5-cio-krotnej kwocie nieuiszczonej, albo uiszczonej po upływie terminu lub w sposób nieprawidłowy. W przypadkach jednak, gdy chodzi o opłatę stempli iwą od pisma, stwierdzającego sprzedaż rzeczy ruchomych przez maklera, lub o opłatę od sprzedaży ruchomości drcgą licytacji, dokonanej przez zawodowego przedsiębiorcę, o opłatę od obrotu papierów wartościowych, od weksli, przekazów, czeków i asygnacyj, podwyżkę oblicza się w wysokości 25-krotnej. Organ wymiarowy wymierzy należną podwyżkę w pełnej kwocie, a dopiero Izba Skarbowa na skutek odwołania zmniejszy ją, jeżeli nieuiszcztnie opłaty albo uiszczenie niedostateczne lub po upływie właściwego terminu wzgl. w sposób nieprawidłowy widoczni nie zostało spowodowane zamiarem uchylenia się od uiszczenia opłaty. Inne, unormowane w u. o. s. represje nie mając charakteru ani kary, ani podwyżki powodują p^wne ujemne dla stron skutki prawne w zakresie prawa cywilnego. Chodzi tu w szczególności o tego rodzaju postanowienia jak np.: w razie nieuiszczenią opłaty od sprzedaży licytacyjnej, lub opłaty od sprzedaży z wolnej ręki uważa się sprzedaż za niedoszłą do skutku (art. 71 ustęp 5); przepisanie prawa własności papieru wartościowego w księdze emisyjnej może nastąpić tylko w razie uprzedniego uiszczenia opłaty. Instytucja emitująca, która dokonała przepisania własności mimo nieuiszczenia opłaty jest odpowiedzialna solidarnie z podatnikiem za opłatę i podwyżkę (art. 76 ustęp 2); zapisanie powiększenia kapitału zakładowego spółki do rejestru han -dlowego może nastąpić dopiero po przedstawieniu zaświadczenia urzędu skarbowego o uiszczeniu opłaty albo zezwolenia na odroczenie terminu płatności (art. 102 ustęp końcowy).

Literatura: Jśze Gasttm: Cours de finances publiques. Parts 1928. — Myrbactu Ueber den Begriff der Gebilhr und Taxe. j^Finanzarchw". 1917. — Rozenkratw Achilles Ustawa o opłatach stemplowych. TeksI i komentarz. Warszawa 1933. — Hybarmki Roman: Skarbowoić Polski w dobie rozbiorów. Warszawa 1937. — Źródła: Ustawa o opłatach stemplowych z 1. VII. 1926_f tekst jednolity Dz. U. R. P. Nr. 64_t poz. 404 z 1935. — Nowele: Dekret P. R. z 14. 1.1936 (Dz. U. R. P. Nr. 3, poz. 16), Rozp. z 6. III. 1938 (Dz. U. R. P. Nr. 17, poz. 129), Ustatoa z 28. IV. 1938. (Dz. U. R. P. Nr. 32, poz. 276). — Rozp. wykon, z 10. X. 1932 (Dz. U. R. P. Nr. 99, poi. 842).

Michał Kotowicz.

Ordynacja podatkowa.

O. p. z 15. III. 1934 (tekst jednolity Dz. U. R. P. Nr. 14, poz. 134, 1936) jest pierwszą w ustawodawstwie polskiem próbą jednolitego uregulowania postępowania administracyjnego w dziedzinie skarbowej, wyłączonego z pod działania rozporządzenia Prezydenta o postępowaniu administracyj-nem z 1928. Jej zasięg przedmiotowy ograniczony jest jednak tylko do podatków: gruntowego, od nieruchomości, od lokali, od energji elektrycznej, dochodowego, obrotowego i od kapitałów i rent. Postępowanie w innych sprawach podatkowych, a więc w tak ważnych i obszernych dziedzinach, jak opłaty stemplowe, podatek od spadków i darowizn, podatki konsumcyjne, nie mówiąc już o cłach, podlega nadal różnorodnym przepisom ustaw podatkowych, łączących prawo materjalne i formalne. Obok przepisów ściśle proceduralnych, stanowiących jądro ordynacji, zawiera ona przepisy z dziedziny właściwości władz, ich organizacji (komisje odwoławcze), przedawnienia, odpowiedzialności za podatek oraz materjalne i formalne przepisy karne, związane z wymiarem podatków objętych ordynacją.

Władzami, powołanemi do wykonywania ordynacji są: Min. Skarbu, izby skarbowe, urzędy skarbowe, a w dziedzinie odwołań od wymiarów podatku obrotowego i dochodowego — komisje odwoławcze przy izbach skarbowych. Zgodnie z zasadą dwuinstancyjności pierwszą instancją są naogół urzędy skarbowe, drugą — izby skarbowe względnie komisje odwoławcze. Zakres działania izb skarbowych jako władz pierwszej instancji reguluje z upoważnienia ustawowego minister Skarbu, który w rozporządzeniu wykonaw-czem do ordynacji (z 25. III. 1937, Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 270) przekazał izbom wymiar podatku obrotowego i dochodowego dla spółek akcyjnych, towarzystw wzajemnych ubezpieczeń, instytucji emisyjnych i osób prawnych o kapitale ponad 100 000 zł. Ponadto są zastrzeżone dla właściwości izb pew ne sprawy z zakresu umorzeń, ulg, zwrotów i t. p. W tych wszystkich spra-