Magazyn65801

346

pąka, równoczesnych, na szypułkach bocznych i nagich, dość dużych, nieco zielonawo - białych; z kielichem dzwonkowatym, a jego łatkami tepemi i piłeczkowano - rzęsowanemi; płatkami zaś podłużnie-jajowatymi. Owocach wreszcie jajowych, podłużnie- lub przewrotnie-jajowych albo kulistawych, to ciemno-szkarłatnych, to różnie czerwonych, to żółtych, to zielonych, — a zawsze z modrawem oszronieniem ; z pestką mocno ściśnioną, zwykle oddzielającą się od miąższu. — Pochodząca pierwiastkowo ze Wschodu, przj swojjoną została najprzód w Węgrzech a dalej prawie w całej Europie, gdzie główną podstawę sadów nawet włościańskich stanowi, górując zawsze swą smakowitością nad wszystkie powyprowadza-ne z niej odmiany; kwitnie w kwietniu i maju.

Użycie Ićkarskie owoców Śliwy lub Śliwek— fructus Pruli or u in, jako rozwalniajgcych, chłodzących i przeciwżółciowych, od naj-dawui^j-jych czasów utrzymuje się w swój mocy,— to świóżych to suszonych odgotowywanych na napój, to wywarzanych na powidła Śliwkowe— pulpa Prunorum. Prócz tego wypacający się na pniu i gałęziach liposok swojski lub Śliwowy— Gummi nostras v. Pruno-rum, używanym byna zarówno z urabikim.

RODZAJ 267. Wiśnia [Cernsus Juss.], wyłączona przi z wielu z rodzaj i Słitci/, na zasadzie — pestczaka gła-dziuchnego, nisn-zronionego, kulistawego, w podstawie wklę-sło-pępiastego; z pestką prawie-kułistą i całki ,m g^ładką.

Gat. 1. W. właściwa [C. acida Gartn.], lub Śliwa Wiśnia. W. t. 50.— Drzewo 10—20' czasem i wyższe, a w stanie dzikim prawie krzew; którego korzeń skłonny do wydawania wypustków; kora pnia gładka i nieco lśnąca, szarawo-rudawo-cisawa; komory odstająco-wzniesione, a gałęzie i gałązki im młodsze tóm zwiślejsze, cienkie, gibkie. Liście na-przemianległe, ku końcom pędów gęścićjsze, na ogonkach średnich i bezgruczołkowych, ełJiptyczne lub przewrotnieja-jowato-podłużne, kończyste, płaskie, 3 — 5" i 1—2", nieco skórzaste, z wierzchu lśnące, nagie, drobno 2 razy p^:łkowane— w ząbki wszystkie lub tylko najniższe z gruczolkami. Okółki równoczesne, kilkok wiato we, bez- lub bardzo krótko-szypulkowe, na końcach młodych pędów pojedyncze, a każdy — otoczon j w<ązką przysadkow wzniesionych, z których wewnętrzne wcale podobne liściom tylko mniójsze od nicL. Kwiaty do 1" w średnicy, biało. Owooe przygnieciono-kuli-ste, mniój lub wi«>cśj kwaśne, a w przejżrzałośei słodko-kwa-skowate,— w W. biaUj czyli słod/ciśj albo Szkliwce czy Lutówce [C. dulcis Hort.] czerwone, z sokiem bezbarwnym i Błodkawo-kwaskowatym,— a w W. czarnśj czyli kwaśnej [C. austera Hort.] prawie-czarne, z sokiem ciemnoczerwonym i kwaśnym.— Pochodzi ona z Azji mniejszćj, a tak się po całój Europie rozpowszechniła, iż nie ma ogrodu ni sadu,