Magazyn697

ROZDZIAŁ IX.

CHOROBY KÓZ I ICH LECZENIE.

Koza, zwłaszcza ku.jowa, nader rzadko choruje. Toteż hodowca tym więcej jest zaniepokojony, gdy zazwyczaj wesołe to zwierzę nagle osowieje i zdradza objawy jakiejś dolegliwości. Z pomocy lekarskiej nie zawsze można korzystać i najczęściej pozostaje książka, jako jedyna deska ratunku.

1. CHOROBY ZAKAŹNE.

Spośród chorób zakaźnych kóz wymienimy zarazę racic (pryszczyca). Choroba niezwykle zaraźliwa.    Zaraza

Zwierzęta stare przenoszą ją dość łatwo, natomiast racic, dla koźląt jest ona bardzo niebezpieczna i kończy się często śmiercią.    ,

Objawy choroby są następujące: najpierw na koronie, a niebawem i w szparze między racicowej oraz na piętce wyczuć się daje ostry stan zapalny. Miejsca te czerwienieją, puchną, zjawiają się pęcherzyki różnej wielkości, napełnione oślizgłą cieczą. Zwierzę kuleje, często też wysypka zjawia się również i na pysku.

Leczenie polega na stosowaniu paszy miękkiej i napoi kleistych z wywarem lnianym itp.), oraz na obmywaniu chorych miejsc (ślimaczących się) rozczynem ałunu, kreoliny, sody. Doskonale działa obmywanie ranek 10% rozczynem fioletowej pioktamy w wódce.

Chore zwierzęta powinny być izolowane. W celu uniknięcia rozpowszechnienia zarazy muszą być przestrzegane ogólne przepisy ustawy o zwalczaniu chorób zakaźnych wśród zwierząt.

Wąglik (karbunkuł), księgosusz i inne choroby zakaźne zdarzają się u kóz stosunkowo rzadko.

2. CHOROBY WEWNĘTRZNE.

Choroby narządów trawienia są najczęściej rezultatem nieodpowiedniego żywienia, toteż leczenie ich polega przede wszystkim na