FizykaII04301

38

nieporozumień położymy A l zamiast głoski X tamże, która tu

P A /

/

zatćm dla /\l=. l,e — l, a <7 = e, t. j. zamiennik (moduł) elastyczności e równy sile, która długość pręta, mającego przecięcie a = Tmm, podwoić winna, oznacza tćż zarazem siłę, z jaką każde dwie cząsteczki (molecules) podczas takowego przedłużenia pręta nawzajem się przyciągają, kiedy icli oddalenie od siebie stanie się dwa razy większćm, albowiem w przypuszczeniu równej na wskroś gęstości pręta w razie przedłużenia jego w dwójnasób, także oddalenie pojedynczych cząsteczek w tym kierunku podwoić się musi. A że w ogólności siła, z jaką się molekuły przyciągają, jest proporcyonalna dó wielkości względnego ich posunięcia, zatem w razie posunięcia £, wymierzonego pierwotną odległością A ¹ molekułów od siebie, jest propor-£

cyonalna do £ = jeśli ich względne wysunięcie z miejsc

równowagi £: A^x = £ -X, więc siłę tę można także wyrazić iloczynem /e|, gdzie /'przedstawia ilość stałą, przez którą moduł elastyczności e pomnożyć należy, chcąc otrzymać siłę, z jaką molekuły przy innem, do linii dośrodkowej nachylonem, posunięciu napowrót do miejsca równowagi przyciągane bywają, gdy to posunięcie stanie się równe pierwotnej odległości molekułów od siebie, t. j. £ = A ^x, zatem £— 1. Ta ilość /"jest = 1, jeśli posunięcia drgających molekułów w onym rzędzie punktów są podłużne.

Zastosujmy te w nauce o elastyczności (¹) uzasadnione pojęcia do naszego tu wypadku i pomyślmy sobie w tym celu pewne położenie punktów « (3 y 8 {Fig. 14) w fali stojącej pewnego szeregu punktów, drgających albo poprzecznie, albo podłuż-

--a. r-

Fi% 14.

któwp’, $ 8,— do linii a rj, pojedyńczych tych punktów fali od miejsc równowagi; gdy zaś

1

co innego oznacza. Kładąc ~

ff, mamy <7 -cc,

E

£

nie. Jeśli fala składa się z drgań poprzecznych, wówczas prostopadłe, poprowadzone od pun-'śą rzeczywistemi odległościami

1

Otacz tom dodatkowy.