NDIGCZAS0034762503

Poezje. 187

ługiem, sodą i wrzątkiem, ryżowemi szczotki — tu i tam postukują sprawiające młotki —

—    pierzyny i poduszki wietrzą się pod strzechą napchane i pierzate — gospodyń pociechą —

są i dumą —

— na płotach cebrzyki i garce, putnie i sprzęty drzewne zdatne w gospodarce bielą się i czerwienią denkiem i polewą —

—    tu i tam cień ruchliwy rzuca na nie drzewo

wszelakie: śliwa, kasztan, lipa, orzech włoski--

—    pod dachem na drabinkach ocipki i trzoski suszą się zgodnie — czasem oczom się nawinie bury nawiąż badyli w złotej grochowinie —

—    strzechy wszystkie słomiane — mchów kępki zielone mają je i blaszanią pod słoneczną stronę —

—    kole chałup w ogródkach ka sie ino nada w opłociu chabaziowym włosi sie rozsada kapuściana, nakryta, by nie psuły ptaki

nie mierzwiły gołębie — przy kapuście kwaki, a pod płotem wonieje ziół nieco w przycieniu sposobnych przy chorobach i krów ocieleniu: piołun się w bożym drzewku, ruta w ślazie plące przyschnięte zeszłolistne lecz już wieśniejące —

—    kury kuse, czubate kręcą się — na przedzie kogut krasy powoli a w pole je wiedzie — płoni się grzebień krwawy jak sztandar cechowy z dwoma stułami płatów wiszących u głowy —

a jakoby buńczukiem piórami ogona

wskazuje która w pokarm najplenniejsza strona —

i tak wiedzie procesję gdaczą gadatliwą

drogą spłókaną deszczem modratą i siwą —

kwaczą kaczki, gęgają gęsi a gęsiory

syczą węsząc nieprzyjaźń w obrębie obory —

psy warują przy budach w półsennem uśpieniu

śnią bezdrożne swobody w chałp więżącym cieniu —

—    a tam dalej na polach skrzypią lśniące pługi orzące skład wystały wąski ale długi —

kładą się skiby tłuste jak karki wołowe te od środka na lewą te w prawą połowę —