NDIGCZAS00347625
93

Poezje. 177

FRAGMENT Z BALLADY O SADOWNIKU.

(„Powsinogi beskidzkie“).

[Sadownik mówi]:

— „Sadownictwo rzecz święta:

—    jak Ponbóg świat stworzył pierse se na ucieche ogródek założył

—    ano gatonki fajne

—    haj poro scęśliwa — chodził se adam z ewą oględować dziwa —

—    każde drzewo złociste srebrzyste wieczyste rodzi straśne jagody słodziste soczyste

Ponbóg se ino bacy tu dyscem poleje tam pieronem przeorze zaś ziorka posieje a uśmiecho sie przytem przykurzuje pyko

—    już ta sie nieoducy kto z młodu nawyko —

a mioł ta jednom jabłoń okropnie rozległą lubioł jom, więc ją bezma sto janiołów strzegło — lecz ka ta — nie ustrzegli — zwiedziała sie ewa i smak jom wzion spróbować jabka z tego drzewa —

Zakradła sie kryjomko jakoś od wiecora

—    janioły sie zdrzymnyły — a ona do wora

12

Wierchy. R. 111.