page0064

page0064



63


O (Sljrjeściańffie jrnitcmanie. Sftobt 4.

h)am tobie [erca moiego prjąrobjottą prjemrotność i jatma rbjiatość, ijem cjęfto prjecim btijniemu moiemu ubogiemu uiemitofierbjiem i nietubjfością grjeftąf, nic uąmotoatem fię ja iego biebą i niefecjęściem, ani jabnego prambjimego, lubjfiego, (Sljrjeściańffiego i braterffiego j nim politomania nie miatern, m iego nębją opuftcjafent go, nie namiebjatem, nie cie§ątem, nie mfpomagatem go, a ta!iem ftę prjeb ciatem [moim ufrąmat, m cjąmem nie ia!o bjiecię 33oje poftępomat, atbomiemem nie bąt mitofiernąm, tafoś tą, £)ącje móą niebieffi, mifofteruą ieft. 9?ie umajatem tćj, co mót) ^3an (Sljrąftuś? potoiaba: 33togoffamieni mitofierni, atbomiem oni mitofierbjia boftąpią. 3a cjąm japemne to, je nief$cje[nąmi [ą niemitofierui, atbomiem jabnego nie bo[iąpią mifofterbjia. Sftie umajatem mąrofu oftatniego bnia [ąbnego: 3bjcic obemnie prjeftęci, m ogień miecjną! albomient tafnątem, a nie bati^cię mi ieść, bąfem nagim, a nie prjąobjialiście mię. 2ldj mifofteruą £)ącje, obpuśeje tnt ten cięjfi grjedj, a nie ptjącjątaą mi go. Dbbat obe* mnie Fajń cięjfą i fpramiebtimą, a nie prjepufócjaą na mnie fąbu bej mitojterbjia, ate prjąimią mitofierne [erce ©ąna tmoiego mitego, ja grjedją moie: ^rjąfrąi i japo* mrrit) moiego niemUofierbjia bta mitojterbjia ©ąna tmoiego mitego, a bat) mi [erce mitofierne, Ftórebą [ię jalifo nab moiego bfijniego biebą, bat), abąm [ię rt)d)fo i teffo bat uaffonić fu potitomaniu, mfaśuie, iafo jjjtadjetne [erce moiego *)3atta 3eju[a (5t)rąftu[a me tofjąftfim [potcierpiące ieft, ftóre nmet jafuie biebp naf$e'ą, i boleie nab nią m ferctt; albomiem, nie mamą tafiego naąmąj§ego taplana, ftórąbą nie mógt j nami cierpieć fremfości nafjądj, tecj [Tulonego me mjśąftfim na pobobieńftmo naS. 2ld)! baą mi tę taftę, jebąm btijniego moiego frjąj t utrapienie po* magaf unmieą§ac, a nie rojmnajać, abąm go ciefjąf m iego [mutfn i m&ąftfidj, ftórją [ą bttdja [mutnego, abąm [ię jmitomat nab cnbjojiemcami, mbomani i fterotami, abąm rab pomagaf, a nte mitomat ięjąfiem, tecj ncjąnfient i prambą. SBtijnim [mąm grjefjnif pogarbja, ate fto ma litość nab ubogimi, btogoffamiouąrn ie[t, mórat @atomon. 3)aą mi, o Óącje! tafie [erce abąm mebtug prjąftabu

http://rcin.org.pl


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
page0038 £) (Sljrjeśctauffą ftafo€ć to toierje. 9)iobt. 3.    37 ji§, mótoipc: 3 ejti
page0063 63 poświęca jej wielką część życia. Politykowanie czynne jest identyczne z dążeniem do wład
page0064 63 xxl, ZR-ÓDŁO. Jednego dnia w czasie lata, upal byl niezmierny; mały Franus, któremu ojci
page0065 63 PAMIĘTNIKI. ich piękność.1) »Często się dziwiłem (taki początek), jakiem i to dowodami p
page0066 £) (Sljrjeściańffg fialą prjt)iajń. SD?obX. 6.    65 rjtjcielotoi tego. 51 t
page0067 63 komraen kbnnen, das ist uns vollig dunkel“. Dodajmy, że tak długo będzie im to ciemnem,
page0067 63 Jeżeli przyjrzymy się dziejom filozofii greckiej, to wiadomo, że Demokryt z Abdery, Leuc
page0071 63 miał udział nasz Jako b, jako Arcypasterz. IV Gnieźnie r. 1295 Przemysław Wielkopolski k
page0071 70 (£j. 1. ^rjpf. 5. Sftobtittoa prgecitD nienatoiści. uftę^otofa, i Śtoięta jtujba S3oja a
page0073 63 za pomost dla dostania się do dziedziny umysłu. Jakiż możliwy związek zachodzić może
page0073 63 sołośó przejść może. Niekiedy te stany doprowadzają je do prawdziwego zachwytu (extazy).
page0073 63 Krótko mówiąc, dusza ludzka nie jest w istocie niezdolną do istnienia i działania p
page0073 63 Krótko mówiąc, dusza ludzka nie jest w istocie niezdolną do istnienia i działania p
page0077 — 63 - Część pierwsza.Nauka o fizycznem wychowaniu człowieka. W stęp.1. Znaczenie fizyczneg
page0088 £> bobre fumnienie. Sftobt. 2. 87 icp, ugbróm mię *}3anie, boć ftę ftrmogpfp fośct moie,
page0098 97 O miłość (EljrpftufotDą. Sftobt. 5. bjiatfami ftooimi. £) *}3anie! bat) mi ferce tafie,
skanuj0011 x‘747/63 -    Są/ -OMOO JLv . ~ĄM,02N kĄ JUfriSfil. ^I5S0U ‘
page0024 0 prambgimą cierptimoŚć.Sftobt. 8.    23 npm ftat. 0 ^anie 3egujte ugpcg mi

więcej podobnych podstron