page0083

75

stoiska przyzwoliła na uchylenie grosza świętopietrza, iżby obrócony był na stawianie twierdz pogranicznych, mających służyć na obronę kraju. Kaplicę św. Tomasza Kantuarieńskiego przy katedrze krakowskiej podniósł i przyozdobił, gdzie też ma grobowiec z czerwonego marmuru.

Tak to bogactwo biskupów, o którem wspominają niektórzy z zawiścią i niechęcią, wysługiwało się krajowi i kościołowi. Szlachcic nikomu się nie rachował ze swego majątku, ale duchowny brał go zawsze pod pewnym obowiązkiem. Powaga jego nie urastała z dostatków, tylko dostatki szły jej w pomoc.

„Jeżeli ubóstwo było cnotą apostołów (powiada ks. b.Łętowski),to szafunek mądry chleba duchownego był cnotą mądrego biskupa. Był to dostatek krajowy, złożony w najwierniejsze ręce. Wysługiwał się wieki i zostawił po sobie mnogie pamiątki. Przechodząc z rąk do rąk podlewał cały kraj, a dochodząc do zakątków jego najmniej dostępnych, wypłacał się tysiącznemi pożytkami, przywiązanemi do jego posiadania. Bogactwo biskupa nie było jego bogactwem, tylko wdów i sierot, ubogich, kapłanów, młodzi uczącej się po szkołach; bogactwem krajowem, przez które podejmował mnogie poselstwa, jeździł ze