124 (S$. 2. Sttobl. 18. ^ociepta moblittoa o ranad).
nafj ffrątą ieft to tobie; ale gbą ftę tą naft jątoocie, po= fajeft, tebą ft i mą ofajentą to d)toale, 2Imeit!
18. ^octefina moblittoa o ranad) ^Pana rtafiego ftejufa (Stjr^flufa.
Mą mól) miłościtoą, bobrą, laffatot) ^3anie Oejufie (£I)rą= ftufie, ftórt)Ś ^ranioną bla moid) nieprawości, i ftartą bta >3oidj gr$ed)óto, nie tąlfoś twoiemu śtoiętemu 2lpoftołotoi ^£omaftotoi ran trocie^ gnali potarł na ręfacb,
nogadj i to bofn ttooim Śtoiętąm, ale tej ntnie, abąm bej prjeftanfit to toierje na nie patrzał, prjątąm ttooie gorącą, ferbecjną, 23offą miłość pojnatoal, toielce ią fobie toajął, fobie prjątolaftcjał i to fercu moim toiecjnic jadjotoąwał. ^roftę cię, baą mi pojnać toielfość miłości ttooiet) prjecim nam nbogim lubjiom, albotoiem ttooie Święte raną fą świ* abfamt i pieczęcią ttooieą gerąceą miłości, toąraj raną ttooie iato pieczęć to fercu moim, albowiemeś mię prgeg ttooie raną to ręce ttooie i to ferce ttooie toąrąfotoaf: 21 pouietoaj ferce ttooie ieft ftotcem i mieftfaniem miłości, bałeś fmóą bot ottoorjąć, abąśmą to ferce ttooie, weąrjeć mogli, ©toięte ttooie raną fą nibą ręti ttooićą japiS 23offićą miłości twoićą, ftórąmeś ftę nam gapifal t obo^ toiąjał, i£e df)ce^ naftątn 3)?i{oŚnifiem bąć: ©la tegoj on, ftórą bął prgecitoną, gntofł j pośrjobfu, prgąbito^ą go bo trjąja, a ita mieąfce inną gapi$ miłości ttooieą bałeś, trtoia ttooia pifaną, cjąrn ftę 5 nami toiecjna miłością jatoięjuieft, a ijebą nam fię jabnego okutania i gbrabą bad nie trjeba, iato ftę toięc litbji trgeba, bałeś fobie prjej to bot ftoóą otworjąć, i pofa^uieft nam ferce ttooie, mótoiąć: Oto, to tąm fercu oftufania ani gbrabą niemaft, nie djce cię oftufać, bla tego gad^otouię tafie jitafi miłości to ciele moim prge= mienionąm, na petoną gabatef, upetouienie i japis moićą wieqnćą i nieśmiertelną miłości, ftóra nigbą jgafnąć nie ma. 2ld) móą ^3anic 3e$ufte, bgięfuięc fcrbccgnie ga brogi ftarb toąfnpienia moiego, ftórą 3 ran ttooid) toąpłąnął, ftórą nigbjićą inbgićą ofrotn to ttooid) ranad) frwatoąd) farmająnotoą^ woje ptaleponą. 21d) $anie! ttooia toielfa miłość ottoorjąła te gbroie gbrotoe lecjące, albotoiem te ośtoiabcjaią ttooię naber obfitą, t opfątoaiącą miłość.