page0141

138

kwiami i z wielkim diamentem, co sięprzechował aż do wojen ze Szwedami, a potem wśród ich łu-pieztwa zginął.

Mając w pobożnej czci wspomnienia swojej rodziny, królowa Anna pomnożyła dochod}^ kaplicy ojca w Krakowskiej katedrze na Wawelu i sprowadziwszy swoim kosztem ciało brata z Knyszyna wystawiła mu pomnik grobowy w tejże samej kaplicy, która po dziś dzień zwana Zy-gmuntowską jest pięknym pomnikiem architektury, a dla nas w szczególności drogim przeszłości jjomnikiem. Po jedenastu latach pożycia umarł jej mąż król Stefan, a Polska cała bardziej przeczuwając, niż dokładnie pojmując wówczas wielkość straty, zawtórowała serdecznemu żony żalowi. Odtąd królowa coraz gorliwiej oddana pobożnym uczynkom, tern chętniej otaczała się wspomnieniami drogich zmarłych. Wystawała wspaniały grobowiec mężowi w kaplicy Przenajświętszego Sakramentu za wielkim ołtarzem, i na tę pamiątkę obok kłów dzika, herbu Batorych, kazała umieścić w ozdobach swoje herby, orła Jagiellońskiego i węża Sforców\

Ukochana jej siostra Katarzyna królowa szwedzka już także nie żyła i Anna wszystkich dokładała starań, żeby do Polski jej zwłoki sprowadzić