page0213

3i4    Polaka kwitnąca

wymówkę, że tego bez książąt Rzeszy Nienńe-ckiey uczynić nie mógł.

Przeszkody atoli te wszystkie posłowie nasi zwyciężywszy, dnia ig sierpnia do Pary źa w jechali, przez wysłanych naprzeciwko sielue od króla Fraucuzkiego panów w prowadzeni. Mieli naprzód u Karola IX. audyencyą, a potem u matki króle wskiey Katarzyny de Medicis, klóra długo z u-koutentow aniein wielkiem z biskupem Poznańskim po Włosku rozmawiała: Elżbietę tez królową Francuzką powitawszy, królowi się swoiemu stawili: do którego biskup Poznański miał mowę oznaymuiącą mu, ze naród Polski za króla go sobie zgodnie obrał. Na tę Henryfe naprzód sam, a poleru przez kanclerza swoiego po łacinie odpowiedział, Wit. li żalem posłowie, Henryka Nawarry króla, (który potem królem Francuskim zostawszy^, Francyą pod imieniem Henryka lVgo sprawował,) i innych krwi królewskiej' książąt. Dziwowano się wszędzie posłów Polskich wspaniałości, ludzkości, nadewszystko w mówieniu rozmaitemi ięzykami łatwości: albowiem według świadectwa historyka 'Puana, po łacinie, po niemiecku, po francuzku, po włosku równie doskonale mówili, iak oyczystym ięzykiem : co dowodem iest, w iskim naówczas poważaniu nauki w Polsce były. Dnia 10. września Henryk w kościele katedralnym Paryzkim Panny Mary i, w przytomności brata swoiego króla Fraucuzkiego, przysięgę na seymie elekcyi opisaną, od kasztelana Sanockiego sobie czytaną, wykonał; podpisane od Mont tuka pacia Cnnoenta, i wszystkie sobie podane artykuły przyiął, i pismem stwierdził, nawet ów arty kuł, który pokóy dyssydentom warował, acz się przeciwko niemu biskup Poznański, imieniem duchowieństwa Polskiego, uroczyście protestował. Nayprzykrzeyszy mu się zdawał bydź artykuł zastrzegaiący narodowi wolne wypowiedzenie posłuszeństwa królowi, któryby swych przysiąg nie dotrzymał. Ten atoli artykuł po-