page0228

227

Ale przecież nie tak usilnie? — Ona na to, ciągle robić nieprzestając, tym sensem odpowiedziała:

Praca zawsze popłaca, i pilność nietraci; Dwakroć leniwy robi, dwakroć skąpy płaci.

Wielce chwalebny zwyczaj zachowywał król Batory, gdy zasłużonych i krew za kraj przelewających, na dobrej miał pamięci. Trafiło się raz, że gdy Pękosław-Bkiemu, odedworu po posłudze Rzeczypospolitej daleko będącemu, przywilej na starostwo sandomierskie pisać kazał, rzekł mu kanclerz: Miłościwy Królu! wszakże on nie prosi o to.—Na co król odpowie: aż nadto prosi kto dobrze służy. — Przy takowym panu chce się wszystkiego, miły przy nim żywot, nieprzykra i śmierć za dostojeństwo jego.

Bieganowski Mikołaj kasztelan kamieniecki od Władysława IV i Jana-Kazimierza w poselstwie do Porty Ottomańskiej dwakroć używany, gdy i trzeci raz tej się od niego domagano posługi, pomimo osłabionego zdrowia, oświadczył atoli swoję gotowość, mówiąc: Miło mi to będzie, że choć tę przysługę Rzeczypospolitej życiem mojern zapieczętuję.—On to także mawiał: Ten u mnie dzień szczęśliwy, którego ubogim co dobrego uczynię.

Ks. Bielecki taką raz powiedział przypowiastkę: Powadziwszy się raz z sobą Zbytek i Niedostatek, po wszystkich cechach chodzili, aby ich osądzono. Niedostatek z tego się chwalił że modny, opięty, wysmukło