page0232

230

Stanąwszy w blizkośc. Jerozolimy posłał wodza swego Rabsacesa, z rozkazem wezwania Ezeeliyasza do poddania się królowi Assyryjskiemu. Ten wódz dopełnił zlecenia swego w wyrazach pełnych pogardy dla króla Judzkiego i bluźoierstw przeciwko Bogu Izraela. Ezechyasz, jako król roztropny, przedsięwziął wszelkie zaradcze środki, aby postawić miasto Jerozolimę w stanie dzielnej obrony; ale jako król pobożny, całe zaufanie swoje w modlitwie położył, i ocalenia swego tylko od pomocy Boskiej oczekiwał. Dowiedziawszy się o blnźnierstwach Rabsacesa, rozdarł szatę swoję, a odziawszy się workiem, pobiegł do Kościoła Pańskiego i rzucił się na kolana przed Bogiem bogów. Pan kazał mu powiedzieć przez proroka Izajasza; a^eby się wcale nie obawiał pogróżek Rabsacesa, i że Sennacberyb nietylko nie zdobędzie miasta, ale nawet z hańbą powróci do kraju swego. Rzeczywiście, król ten właśnie w tym czasie otrzymał wiadomości, że Turaka, król Etyopii wyruszył w pole dla stoczenia z nim boju. Sennacberyb więc. zniewolonym został udać się na spotkanie tego nieprzyjaciela; przed wyruszeniem jednak wyprawił posłów do Ezeeliyasza ziistem pełnym pogróżek i blużnierstw przeciw Bogu. Pobożny król udał się natychmiast do świątyni, a rozłożywszy to bezbożne pismo przed Panem, błagał go w gorącej modlitwie, aby chwałę imienia swojego cudem pomścił. Modlitwa Ezeeliyasza wysłuchaną została, i Pan mu przez Izajasza odpowiedzieć kazał, ażeby się niczego nie obawiał, a do Semiaeheryba przez tegoż proroka takie słowa wyrzekł: „Rogoż ty podług zdania twego znieważyłeś? Przeciw komu btuzniłeś? Do kogo podniosłeś głos i zuchwałe oczy twoje? Oto przeciwko Panu, Świętemu Izraela! Dla tego też przesilę ci kółko przez nozdrze i włożę