page0241

233

Sekcyja — Sekcyje koniczne

skóra wraz z mięśniami óo kości mostkowej, następnie kości się obnaża, chrząstki żeber oddzielają się od żeber właściwych, a w końcu kość mostkową odejmują. Aby otworzyć jamę brzuszną robią nacięcie krzyżowe, które nie powinno spotykać pępka, lub też uskuteczn.ają cięcie podłużne. Sekcyje przedsiębrane w dochodzeniach sądowych, zowią obdukcyjami.

Sekcyja, wyraz ten miewa toż same znaczenie co oddział.

Sekcyje koniczne (Sectiones comcae) czyli Przecięcia ostrokregowe, tak geometrowie nazywają linije wynikające z przecięcia się płaszczyzny zostrokrę-giem kołowym z obu stron wierzchołka nieograniczenie przedłużonym. Jeżeli płaszczyzna sieczna tak jest poprowadzona, że przecina tworzącą w każdem jej położeniu, w takim razie wynika linija krzywa ze wszystkich stron zamknięta, zwana ellipsą (ob.); przypuściwszy, dla lepszego zrozumienia, że ostrokrąg kołowy jest prosty, a płaszczyzna sieczna prostopadła do osi jego, natenczas z przecięcia wynikaellipsa w tym szczególnym przypadku zwana kołem, które tem.iest większe, im w większej odległości od wierzchołka przechodzi płaszczyzna sieczna Jeżeli płaszczyzna sieczna będzie równoległa do jednego położenia tworzącej, w takim razie taż płaszczyzna przetnie sie z jedną powłoką ostrokręgu, i z przecięcia wypadnie linija Krzywa z jednej strony otwarta, zwana parabolą. Wywiódłszy płaszczyznę sieczną z tego położenia w ten sposób, aby z osią ostrokręgu uczyniła kąt mniejszy, w takim razie taż płaszczyzna przetnie także drugą powłokę i wyda liniję krzywę składającą się z dwóch części oddzielnych nieskończonych, zwaną hiperbolą. Płaszczyzna nakoniec przechodząca przez wierzchołek, albo nie ma żadnego punktu, prócz wierzchołka, wspólnego z ostrokręgiem, albo też przecina się z nim według jednej lub dwóch linij prostych, krzyżujących się z sobą w wierzchołku otrokręgu. Z przecięcia więc ostrokręgu płaszczyzną wynikają linije krzywe trzech oddzielnych gatunków: ellipsy, do których należy koło, parabole i hiperbole. Ellipsyi hiperbole mają środek, który w pa robol ach znajduje się w odległości nieskończenie wielkiej. Własności stycznych, normalnych, średnic, cięciw spełniających się i t. d. we wszystkich tych linijach są bardzo zbliżone do siebie. Łatwo jest wykazać tożsamość przecięć ostrokręgowych z linijami krzywemi stopnia drugiego, których ogólnem równaniem jest:

Ay²-\-Bxy-\- Cx²-\- DyEx-\- F—o, z ktorego V=—jg*—    (Bt—lAC^+ifBD—ZAEyc+Dt—lĄF;

jeżeli wtem wyrażeniu B²—4,AC<^0, albo^>0, albo~0, wypadniez mego ellipsa, hiperbela albo parabola. Odniósłszy te linije krzywe do osi spółrzędnych, z których oś odciętych jest średnicą linii, a oś rzędnych jest styczną do tejże osiwjef końcu poprowadzoną, równania uproszczą się i

8 ^b2

V—~J2ax—X²) będzie równaniem ellipsy b²

y²_—^(2ax 4-źC²) będzie równaniem hiperboli,

y²=z2px będzie równaniem paraboli. W równaniach tych a wyraża połowę osi większej ellipsy, a połowę ześ osi rzeczywistej hiperboli, b połowę osi mniejszej ellipsy, lub połowę osi urojonej hiperboli, p jest połową parametru paraboli. Odniósłszy ellipsę i hiperbolę do ich osi, równanie ellipsy będzie a²y²-\-b²x²=a²b², równanie hiperboli a²y²—b²x²——a²b², w których