page0337

ZOONIMIA — NAZWY ZWIERZĄT

imiona). Przedmiotem analizy były imiona zwierząt różnych gatunków zebrane drogą ankietową. Są tu także imiona psów rasowych zarejestrowanych w Polskim Związku Kynologicznym. Celem, jaki sobie stawia autor, jest wykrycie źródeł inspirujących nadawców imion oraz analiza językowa tych imion. Stwarza przy tym schemat klasyfikacyjny uwzględniający rzeczywiste pochodzenie imion (Strutyński 1993a, 1993b, 1996). Zajmuje się też wpływem telewizji na zoonimię miejską (Strutyński 1994).

Wprawdzie istnieją już pierwsze opracowania z zakresu zoonimii ludowej z większych obszarów, np. z Małopolski i z terenów północnych, a także mniejszych, np. analizujące materiał z jednej gminy (Tomaszewska, Kęska 1987, Surma 1988), jednak systematyczne badania na szerszą skalę nad tą problematyką urzeczywistniają się dopiero w ostatnich kilkunastu latach. W ośrodku lubelskim S. Warchoł ze współpracownikami rozpoczął wieloletnie badania nad nazwami zwierząt na tle słowiańskim. W latach 1980-1990 zgromadził materiał zoo-nimiczny z różnych części Polski (50 punktów) oraz z prac już opublikowanych poświęconych zarówno zoonimii współczesnej, jak historycznej. Zaletą współczesnego materiału jest to, że w przeważającej części zebrany został osobiście przez autora lub przez językoznawców w terenie, co umożliwiło poznanie rzeczywistej motywacji nadania poszczególnych nazw.

Na podstawie zebranego materiału liczącego około 60 tysięcy haseł słownikowych powstał „Kwestionariusz do badania zoonimii ludowej w Polsce na tle słowiańskim" (Warchoł 1993a). Zawiera on m.in. założenia metodologiczne badań, ale też i pierwsze wyniki badawcze. „Kwestionariusz" ma spełnić dwa podstawowe cele: 1. wzorowany na metodach badawczych stosowanych w dialektologii ma umożliwić zebranie w terenie maksymalnej ilości zoonimów z obszaru Polski (ok. 130 punktów), a w przyszłości też z innych krajów słowiańskich; 2. posłużyć jako podstawa do zebrania w miarę pełnego współczesnego materiału zoonimicznego, a następnie opracowania monografii. Kompleksowe badania nad współczesną zoonimią będą stanowiły na przyszłość bazę do badań o różnorodnym charakterze, np. historyczno-onomastycznym, etnograficznym, etnolingwistycznym itp.

Równocześnie S. Warchoł publikuje artykuł o systemach zoonimicz-nych w gwarach mieszanych i przejściowych wschodniej Lubelszczyzny (1993b), ukazując sposoby funkcjonowania zoonimów ludowych na terenie etnicznie i językowo zróżnicowanym. Formacje prymarne są tu

333