page0341

ZOONIMIA — NAZWY ZWIERZĄT

3.    inne nazwy własne w funkcji zoonimów,

4.    apelatywy w funkcji zoonimów oraz

5.    nazwy niejasne.

Następnie wymienione grupy dzieli się na dalsze podgrupy, a w ich obrębie wyróżnia:

a)    przeniesienia,

b)    derywaty.

Zastosowana klasyfikacja pozwala stwierdzić, że większość tych nazw to przeniesienia różnych nazw własnych i apelatywów na grunt zooni-mii, a więc podstawowym środkiem nazwotwórczym jest tu kreacja semantyczna (ok. 90% nazw). Najliczniejsze są wyrazy pospolite w funkcji zoonimów (50%), a następnie nazwy osobowe (ok. 38,5%) i geograficzne (2,6%). W grupie nazw osobowych przeniesionych do klasy zoonimów przeważają imiona ludzi. Nieliczne są derywaty zoonimiczne, natomiast sporo jest nazw niejasnych. Dane te w zasadzie potwierdzają prace o nazwach zwierząt w ogrodach zoologicznych Bydgoszczy, Opola i Wrocławia (Głowacki 1992, Jakus-Borkowa 1996).

Z kolei dla nazw psów rasowych S. Tomaszewska, która pierwsza podjęła ten problem, zastosowała schemat klasyfikacyjny Rosponda i Gor-nowicza ze znacznie rozbudowanym podziałem nazw ze względu na znaczenie. Np. wśród zoonimów prymarnych odimiennych wydziela 9 podgrup znaczeniowych, takich jak: od imion pełnych, zdrobniałych, literackich, mitologicznych itp., a wśród odapelatywnych aż 17 podgrup Charakterystyczną cechą tych zoonimów, podobnie jak nazw zwierząt w ogrodach zoologicznych, jest zdecydowana przewaga przeniesień różnego rodzaju nazw własnych i wyrazów pospolitych. Uderza też stosunkowo duża (ok. 13%) liczba nazw niejasnych. Analiza nazw psów rasowych z krakowskiej kartoteki Związku Kynologicznego (Bubak 1996) rodzi wątpliwości co do potrzeby klasyfikacji znaczeniowej tego typu nazw. Dla ogromnej większości tych zoonimów trudno bowiem doszukać się jakiegokolwiek związku znaczeniowego między nazwą a określonym psem. W kartotece nie ma żadnej informacji o motywach nadania danego imienia. Także związek między imieniem psa a jego rasą jest nikły. Część tych nazw oczywiście pochodzi od wyrazów pospolitych fok. 250), głównie obcego pochodzenia. Drugą grupę, liczniejszą (ok. 400), tworzą imiona psów od nazw własnych, głównie imion ludzi. Pozostałe z 2000 nazw to imiona psów, które nie pochodzą ani od apelatywów, ani od nazw własnych, jak np. Abot, Adzi, Akemi, Alpi, Bagi, Bigi itp. Analiza szczegółowa

337