page0350

340

S. DICKSTELN.

93.    West E. Association Franęaise pour ravancement des Sciences. Congres de Blois 1884. Integration des eguations aux diffdrences fintes, linraires et a coefficients uariables. 8 vo, str. 10.

Pi-zedmiotem tej pracy jest metoda całkowania równań różnicowych, zgodna co do istoty z metoda Wrońskiego w „Critique de la theorie des fonctions gó-neratrices de Laplace“ i w rękopisie.

94.    GaldeanoG. Z. G. de Curso de aritmetica y algebra. Toledo 1885, 8-vo, str. 328.

W części drugiej: Seccion segunda: Teoria de las funciones explicitas en los algoritmos derivados“ podaje według Wrońskiego klasyfikacyę działań (algorytmów), podział matematyki na teoryę i technię (str. 131, 132). Znajdujemy wiele wzorów w formie podanej przez Wrońskiego w „Introduction a. la philo-sophie des mathśmatiques^w.

95.    Croegaert J. Ed. Mćmoire sur Vunification du diapason, suivi d'une notice sur Voeuore de Hoenć Wroński. Re formę absolue du savoir humain. Anvers, 1885, 8-vo, str. 12.

96.    DicksteinS. O niektórych własnościach funkcyj alef. Pamiętnik Akademii Umiejętności w Krakowie, t. II, 1886, str. 35 — 40.

97.    West E. Expose des methodes genórales en mathematigues. Resolu-tion et integration des equations; applications diverses d’apres Hoenć Wroński. Paris, Gauthier-Villars 1886, 4-to, str. X, 314.

Dzieło to powstało z szeregu artykułów, ogłoszonych w „Journal de Mathe-matiques pures et appliquóes“ (patrz wyżej Nr. 8fi) p. t.: „Methodes gónerales en mathematiques d’aprńs Hotine Wroński', do których autor dołączył „Com-plement“, zawierający bliższe wyjaśnienia, odnoszące się do rozmaitych metod ogólnych Wrońskiego.

Treść dzieła w zarysie ogólnym jest następująca:

Po objaśnieniach wstępnych, autor opisuje „metodę drugorzędną elemen-tarną“ (methode secondaire ólementaire), polegającą na stosowaniu formy rozwinięcia funkcyi według potęg innej funkcyi, podanej przez Wrońskiego, i podaje zastosowania jej do kilku przykładów, a mianowicie do rozwiązywania pewnego układu równań przestępnych. Po dygresyi o szeregach, w której autor szuka uzasadnienia stosowalności ogólnych wzorów Wrońskiego, przechodzi do podanego przez samego Wrońskiego zastosowania metody powyższej do całkowania równań różniczkowych. Rozpatruje najprzód równania liniowe n-go rzędu i stosuje inetode do kilku przykładów szczególnych. \Yskazuje następnie, że taż sama metoda stosowaną być może do całkowania równań różnicowych. Reszta pracy poświecona jest sposobom całkowania równań o różnicach i różniczkach częściowych, podanym przez Wrońskiego w „Krytyce teoryi funkcyj tworzących Laplace’a“. Sposoby te stosuje West do zagadnienia z fizyki matematycznej, a mianowicie do ruchu drgającego płynów sprężystych. W końcu podana jest metoda całkowania równań jednoczesnych i zastosowanie do pewnego zagadnienia z teoryi wytrzymałości.

http://rcin.org.pl