page0600

592

Śliwski — Ślizień

stopnie akademickie otrzymawszy, wstąpił do stanu duchownego, był najprzód kantorem przy kollegijacie w Tarnowie, a następnie plebanem w Grodzisku na Rusi, w dobrach książąt Ostrogskich, oraz Oworskim kapelanem. Z Anną księżną Ostrogską jeździł za granicę i odbył podróż do Rzymu, zkąd wróciwszy, został archidyjakonem przemyskim i na tym urzędzie umarł w r. 1630. Oprócz licznych kaznodziejskich prac drukowanych osobno, a mianych na pogrzebach dostojnych osób, szczególnie książąt Ostrogskich, z tych jedno kazanie będąc kantorem tarnowskim, powiedział na uczczenie zakonników miechowskich, które pewien miechowita wydał w Krakowie 1636, p. t.: Chwalebny grób pański Hierozolimski, a w którym skreślona jest historyja Bożogrobców polskich. Inne dzieła są: 2) Pohlowie Japońscy, naród i droga ich (Kraków, 1616, w 4-ce). Jestto przekład z włoskiego ciekawych o Japonii wiadomości. 3) Scuthum clericorum Christ o in sacerdotio per Hegnum Po-loniae mditantium (Jarosław, 1622, in 4-to), toż samo po polsku p. t.: Ochrona duchowna plebanów od poborów w niezwycięionem królestwie Polskiem (tamże, 1623, w 8-ce). Auror stara się w tern dziele przekonać, iż duchowni od podatków powinni być uwolnieni. 4) Dzieje soboru pulshiego w Piotrkowie (1628).    5) Grus spiritualis seu tigilantia pastoris (Kraków, 1617,

w 4-ce).    F. /)/. S.

Śliz (Cobitis barbatula L.), rybka drobna, krajowa, zaliczona wraz z piskorzem i kózką do nielicznej rodziny ślizowatych, mającej za główne cechy: . ciało przy wzroście niewielkim bardzo wydłużone, obławę, łuseczką bardzo drobną pokryte; płetwa na grzbiecie tylko jedna, członkopromienna, płetwy brzuchowe od piersiowych bardzo oddalone, ogonowa (u wszystkich krajowych) mniej więcej zaookrąglona. Na kości policzkowej kolec ruchomo osadzony, u jednych widoczny, u innych pod skórą ukryty. Usta małe, dolne, zupełnie bezzębne, wargami miękkiemi ruchomemi otoczone i wąsików' od 3 do 5 par mające. Zęby na kościach gardłowych dolnych jednym rzędem ustawione. Pęcherz pławny bardzo mały, ukryty w pokrow^rcu kostnym baniecz-kowatym, do stosu kręgowego przyrosłym. Cechy śliza gatunkowe, służące zarazem do odróżnienia go od współrodzajowców są: wąsików u wargi tylko górnej 6; kolec policzkowy bardzo mały pod skórą ukryty; ciało mniej wysmukłe, grubawe; głowa podłużna nieco przypłaszczona, w czole szeroka; boki ciała żółtawo-płowe, z mniej więcej widocznym złotawym połyskiem i nieregu-larnem ciemi.em marmurkowaniem, przy końcu ogona u dolnej części nasady płetwy ogonowej plamka czarna; płetwy wszystkie prócz brzuchowych śniado upstrzone; długość Ciała od 3 do 5 cali. Sliz znajduje się u nas na całej przestrzeni kraju w stosowanych dla siebie warunkach życia, lubi on wody czyste, bieżące, tak w strumieniach jak i w rzekach o dnie piasczystem; przebywa zwykle na miejscach płytkich, szperając ustawicznie po piasku jak kiełb’; w wodach stojących rzadziej się zdarza, bywa jednak niekiedy w jeziorach piasczystych i w stawach. W Wisie pod Warszawą jest bardzo nieliczny. Jestto jedyny w tej rodzinie gatunek, którego mięso jest smaczne, a ztąd rybka, ta pomimo swej drobności, jest poszukiwaną na pokarm, prócz tego służy często rybakom na żyw^rą przynętę do wędek, ku czemu jednak nadaje się lepiej kózka, jako daleko wytrw^ralsze życie mająca.    A. W.

SliZień (herb). Na tarczy kula świata, na środku krzyż, nad hełmem trzy strusie pióra.

Ślizień (Alexander), syn Krzysztofa, marszałka oszmiańskiego, najprzód podstoli oszmiański, trukczaszy królewski, deputat na sejm 1648 r., potem