page0859

851

Sontzo — Sonza

Cze dążnościom mocarstw zachodnich i w tym celu zfcwiązał w Atenach komitet ocalenia publicznego, Który kierował ruchami powstańczemi w Tessalii i Epirze. Umarł w 1864 roku.— SoiltZO (Aloxander), poeta i historyk gie-cki, z tejże co poprzedzający rodziny, lubo z innej linii, urodził się w Konstantynopolu w początkach bieżącego stulecia. Wychowanie naukowe odebrał w Chio, dopełnił je na uniwersytetach we Francyi i Włoszech. Na początku powstania 1824 r. powrócił do Grecyi, gdzie oburzywszy wiele osób pismami satyrycznemi, musiał uchodzić do Francyi, i tu wydał swoją Historyję rewo-Lucyi greckiej (1829). Zarządów hr. Capo dTstria powrócił do kraju. Za króla Ottona wydawał gazetę Równowaga grecka i napisał wiele poezyj okolicznościowych. Podczas wojny krymskiej mieszkał w Odessie, i tu wydał poemat pod tytułem: Wojna Wschodnia, w którym dotkliwie chłoszcze mocarstwa sprzymierzone. Napisał także powieść Wygnaniec, kilką utworów scenicznych i dwie epopeje: Tułacz i Walka Greków z Turkami: ostatnia niedokończona. Umarł w Smyrnie 1863 r.— SoiltZO (Panayota), poeta grecKi, brat poprzedzającego, i razem z nim wychowany, przybył do Grecyi w początkach powstania i tu zajmował wyższe w administracyi stanowiska. Pisał ody, dramała i inne utwory liryczne, z których znaczniejsze: Podróżnik, dramat w rodzaju Manfreda; poemat Messyjasz, Oda na śmierć admirała Miaulis i Ody młodego Greka, wydane po francuzku w Paryżu 1828.

SOUFCStre (Emil), francuzki powieściopisarz i dramaturg, ur. w⁷ Morlaix, w departamencie Finisterre 1808 r., wydawał jakiś czas gazetę w Brest, potem przeniósł się do Paryża, i tu dał się poznać kilką artykułami o Bretanii. Opisy tego kraju z miejscowych poglądów czerpane, odznaczają się prawdą i miłym kolorytem, takiemi są: Le Finisterre de 1836 i La Bretagne pitto-resąue. Po tych zarysach i podróżach, Souvestre wydał cały szereg powieści, oram i wodwillów, w' których wszystkich zdrowa myśl i wyższy objawia się talent, lubo w powieściach zarzucają mu zbyteczną chęć uioralizowania. Z prac tego rodzaju wymienimy znaczniejsze: Dechelle des femmes; Les denuers Bretons; LIłomme et Targent; Memoires diun sansculotte bas-breton; Con-fessions d' un our/ricr; Les derniers paysans. Sceniczne utwory Souvestra, są przeciwstawieniem tego rodzaju prace Scribego; o ile bowiem ten ostatni schlebia słabościom i opinijom czasu i jako głównych reprezentantów moralności i obyczajów przedstawia łudzi możnych; o tyle przeciwnie Souvestre tylko w ubogich warstwach społeczeństwa ognisko cnót upatruje. Jako autor dramatyczny, Souvestre dał się poznać sw'emi dramatami: Pierre Landais, Charlotte, Le pasteur, Un enfant de Paris, Un mystere. Z komedyj znaczniejsze są: Heuri Hamelin, La Parisienne, Le chirurgien-major, Un paysan diaajour-d’hui.— Souyestre (Nanine), małżonka poprzedzającego, znaną jest także w piśmiennictwie francuzkiem z niektórych powieści.

SOUZa CAdela, margrabim), z domu filleul, z pierwszego małżonka hrabina Flahault,, znamienita powieściopisarka francuzka, urodziła się 1760 r. w zamku Longpr^ w Normandyi. Roku 1784 wyszła za hrabiego Flahault, który w dziewięć lat później położył głowę pod nożem gillotyny. Sama wraz z synem uciekła do Anglii, gdzie pozbawiona wszelkich funduszów, wpadła na myśl wykończenia powieści już poprzednio zaczętej. Tym sposobem powstało jej arcydzieło: Adele de Senanges, ou lettres de lord Sydenham (2 tomy; Londyn, 1794). Przeniósłszy się następnie do Hamburga, napisała tu: Emilie et Alphortse, - ou le dunger de se fier a ses premier es impressions (3 tomy; 1789). Do Paryża powróciła r. 1798 i tu zaślubiła r. 1802 posła

54#