page0892

884

Sani son

miast om oczy wyłupili i wiedli go do Gazy związawszy łańcuchami, a zamknąwszy do ciemnicy, żarna obracac przymusili. I już w^rłosy jego podrastać zaczynały. Książęta filistyńskie zeszły się były pospołu, żeby ofiarowały ofiary wielkie Dagonowi, bogu swemu, i weselili się mówiąc: Dał bóg nasz nieprzyjaciela naszego Samsona w ręce nasze. A gdy byli dobrej myśli, weseląc się po biesiadach, przykazali, aby zawołano Samsona, i aby grał przed nimi, i postawili go między dwoma słupy. Samson rzekł pacholęciu, które go prowadziło: Puść mię, że się dotknę słupów, na których stoi wszystek dom, a podeprę się na nich i trochę odpocznę. A dom pełen był mężów i niewiast, i były tam wszystkie książęta filistyńskie, a z dachu i z sali około trzech tysięcy obojej płci patrzących na grającego Samsona. A on wzywając Pana, rzekł: Panie Boże, wspomnij na mnie, a przywróć nu teraz pierwszą moc, abym się pomścił nad nieprzyjacioły memi. I ująwszy obadwa słupy, na których dom stał, jeden z nich prawą ręką, a drugi lewą trzymając, rzekł: Niech umrze dusza moja z Filistynami. A gdy zatrząsł mocno słupami, upadł dom na wszystkie książęta i na inny lud który tam był; i daleko ich więcej Samson umierając, niźli przedtem żywy będąc, zabił razem z sobą. Samson sądził Izraela lat dwadzieścia, koło roku 1100 przed Chrystusem. Samson dopełnił wszystkie sw^roje czyny, nie w sprawie uciśnionych współziomków, ale we własnej; wszelako jako mąż Boży i przedstawca całego Izraela, miał okazać Filistynom, że Izrael może ich zwyciężać, i zwycięży, skoro taka będzie wola Pana Boga. Hebrej-czycy zaś z życia Samsona uczyli się, że cała ich siła zależy na Jehowie, że ta siła zniknie skoro stracą charakter święty, co ich czynił ludem wybranym, i że charakter znika skoro zegną kolano przed Baalem, Astartą i innemi bożyszczami chananejskiemi. Samson żył koło roku 1100 przed Chrystusem, to jest niedługo przed wojną Trojańską. Jego krewni nie zostawili zwłok jego na obcej ziemi; lecz pogrzebali pośród swoich, koło ojca jego Manue, między Saraa i Esthaob.    L. R.

Samson (święty), urodził się w księztwie Wallii vv Anglii, koło roku 480, ze szlachetnych rodziców, wychowany w klasztorze w ziemi Glamorgan, zgłębiał szczególniej Pismo święte. Przeszedł później na sąsiednią wyspę do pustelników, i tu w ich klasztorze przepędzał dni na modlitwie i pracy ręcznej, a nocy na rozmyślaniu. Gdy ciało znużyło się bezsennością, opierał się o mur, i tak pokrzepiał się, nigdy nie używając łóżka. W roku 513 został zwierzchnikiem tego klasztoru, a po ośmnastu miesiącach przeszedł do Irlandyi, gdzie objął także rządy innego klasztoru. Potem udał się na życie pustelnicze nad rzeką Saveme, wreszcie schronił się do jaskini, gdzie spodziewał się, że nikt go nie znajdzie. Ale biskup jego święty Dubrycyjusz, który go wyświęcił na kapłana, wezwał go na synod w Caerleon, i poświęcił na biskupa. Potem Samson przybył do Francyi r. 522 i zbudował klasztor w Doi w Bretanii, zwanej Armoryką, i wielu mniema, że był pierwszym biskupem tego miasta. Znajdował się na synodzie w Paryżu r. 557; a uchyliwszy mnóstwo nieporządków i zabobonów w Bretanii, umarł dnia 28 Lipca 564 roku, ośmdziesiąt cztery lata przeżywszy. Kościół obchodzi pamiątkę świętego Samsona dnia 28 Lipca.    L. R.

Samson (Józef Izydor), artysta i autor dramatyczny francuzki urodził się w^r St. Denis w roku 1793. Nauki początkowe odbył w szkole w Belleville, do konserwatorium paryzkiego wszedł w roku 1812, po czem występował jako aktor w truppach prowincyjonalnych. W roku 1819 przyjęty do teatru paryzkiego, odznaczał się świetną grą w sztukach Moliera, Beaumarchais i wielu in-