scandjvutmp12201

40

drugą, dając pierwszeństwo dużym i krzywym, pomagając sobie językiem, który wywiesił i suwał nim po wargach w ślad za piórem, idącem po papierze.

Jego Wielmożności Panu Naczelnikowi Dzurdżujskiego Okręgu.

Prośba.

My Dzurdżujski ułus, Kangałagski nosleg, rodu Esie, miejscowości Andy rodowicze, jako ten Urutski Stefan, wielki pan, prosi o mięso, prosi o rybę, prosi o masło, prosi o mąkę, a że w miejscowości Andy wielki głód, nie mamy świeżej ryby, niema soli i mąki; trzysta wiorst do miasta, a Jakut biedny dziki nie ma nic, a co jest, to śmierdzi. A my boim się, bo on gniewa się i grozi zabić, a nawet na naszego kniazia Andrzeja rzucał miską, połamał łyżkę, a nikt nie wie^co on myśli, bo siedzi i myśli. To my pokornie prosim, bo my nie możem, aby tego Urut-skiego Stefana zabrać na wieki wieków Amen. O co podpisujem.

•Pieczęć przyłożył Dzurdżujski ulus Kangałagski nosleg rodu Esie Kniaź Andrzej Wasilewicz Trofimow.

Pisał pisarz Ujbanczyk Dzurdżujskiego ułusu Kangałagskiego noslegu rodu Esie rodowicz Jan Ma-teuszewicz Trofimow.

Dnia 20. marca 188... roku.

III.

Trzysta wiorst, oddzielających dolinę Andy od powiatowego miasteczka, przebyli w przeciągu pięciu dni. Źle odżywiani, źle odziani, nacierpieli się niemało, szczególniej Rosyanin, który pod koniec już się na-