scandjvutmp14c01

scandjvutmp14c01



77

,wał im kroku, starając się naśladować zręczne, wyrachowane ich ruchy.

—    Aj-da ! Zuch! zuch Foka! doprawdy zuch ! — krzyknął Dżjanha, zwracając ku niemu spotniałą, rozognioną, ale wcale zmęczenia nie zdradzającą, twarz. — A tylko, mój zuchu, podwiąż sobie rzemień u obuwia, bo się obalisz.

Zmieszany Foka spojrzał na nogi i znowu poczuł, że mu się na płacz zbiera; ciężkie, futrzane torbasy spadły mu już były niżej kolan, a długie podwiązki wlokły się po ziemi i groziły przewróceniem lada chwila. Musiał się przeto zatrzymać, a tymczasem Ujbanczyk minął go z wesołym uśmiechem.

—    Zabiją! Zabiją beze mnie... Uuu! Pewnie już daleko — szeptał żałośnie, podnosząc się i co-tchu ruszając dalej. Wielkiem było jego zdziwienie, gdy wpadłszy do lasu, ujrzał o kilka kroków obu braci, skradających się ostrożnie ku płaskiemu wzgórkowi. Zobaczywszy go, dali znak, żeby się spokojnie zachował, a jednocześnie, aby się starał okrążyć wzgórek od strony przeciwnej. Idąc za tą wskazówką, obaczył na stoku pochyłości renifera, głęboko ugrzą-złego w zaspie śniegu. Biedak łeb przyduszony ciężarem gałęzistych poroży zwiesił tak nisko, że chrapami, ziejącemi strugi piany i pary, dotykał gruzowatych kolan przednich łap, tkwiących bezsilnie aż do zgięcia w wysokiej zadmie; wpadłszy na ten lep śnieżny, zwalił się całym ciężarem swej złotej, grzy-wiastej piersi i nie mógł już powstać. Bokami robił gwałtownie, brocząc z pod strzał pierzastych, tkwiących między żebrami strugi kolorowej posoki; ciemny, śniegiem przyprószony grzbiet jego przebiegały bolesne drgania, a tylne, żylaste nogi deptały kon-wulsyjnie i gniotły śnieg dokoła, tworząc obszerny dół, ciemny, gdyż powleczony sinym, łagodnym cie-


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
0208 2 ezące zmysłu wzroku, starając się równocześnie wskazać na ich praktyczną użyteczność w interp
scandjvutmp25c01 ność i lekceważenie władzy, które zakończyło się uwolnieniem przewodników i skłoni
GiZ z elementami RUGBY 3 starają się podać między sobą piłkę 5 razy po kolei ■ przeciwnicy przeszk
scandjvutmp1b001 423 cząwszy od najmnićj. doskonałych, im bardziej zbliżamy się do człowieka, tćm w
scandjvutmp22601 232 płacąc im za ich pracą nie swoją pracą, a cudzemi pieniądzmi, nie czuł się w p
scandjvutmp6b01 77 staje się czułym, napływająca do niego krew, sprawia pewne przepełnienie, I co m
scandjvutmp8401 Opowiadanie dla dzieci. 121 iskrzą się im oczęta, to znowu łzą nabiegają, a usta do
scandjvutmpb601 150 la im zarobić pracą na wyżywienie dzieci, od owego juz mówię czasu spostrzegać
ppor. Gintowta, wracałem na okręt starając się nie przyspieszać kroku, na co miałem niezmierną ochot
skanuj0010 (350) Włączające systemy edukacji nie tylko jednak starają się zapewnić jak najliczniejsz
Nauczycielka czyta zdania a dzieci starają się je dokończyć. •    Żaby mieszkają na
?egna?ek3 20 ■ tolccnia ułatw im samoocenę, przygotowanie się do sprawdzania i Qtó‘nj sycdouc/cma«ę
img030 (40) List siódmy 47 też im obydwóm, wymawiając się moim wiekiem podeszłym i podkreślając przy

więcej podobnych podstron