scandjvutmpab01

164

ale nie mają tyle co iuni mężowie władzy nad swemi żonami: takie tćż żony byłyby bardzo nieszczęśliwe, gdyż zawsze byłyby koło roskoszy a nigdy w roskoszy (1) Sułtanowie , dla zapobieżenia tego rodzaju nadużyciom z kobietami w swych haremach, żądają eunuchów zupełnie pozbawionych zewnętrznych członków.

Podróżnicy Taveruier i Thevenot zapewniają, że ledwo czwarta część mężczyzn przeżyć może tę okrutną operacyją , a której zwykle poddają murzynów w ósmym, dziewiątym lub najdalćj dziesiątym roku ich wieku; dla tego też za takich drożćj się płaci niż za innych. Nierównie mnićj jest niebezpieczna kastracyja przez uciskanie, zgniecenie. Nie można uważać za kastracyją kobićt wycinania nimf i łaskotki w niektórych okolicach Abissynii i Indyj wschodnich, które to części bywają zbyt wydatne w gorących klimatach , prawdziwa bowiem kastracyja samic zależy na odjęciu im jajników. Takim to sposobem kastrują maciory i inne samice zwierząt. Paweł Zacchyjasz mniema, że niegdyś wykonywano tę operacyją w Niemczech na kobietach. Wcale jednak nie są nam znane przykłady kobiet eunuchów w naszych okolicach, wyjąwszy chyba ową córkę operatora zwierząt, która swoją rozwiązłością tak dalece rozgniewała ojca , iż wykonał na niej sw ą sztukę , i ta zupełnie się mu udała (2).

Mówiliśmy już na innem miejscu (3) o infibulacyi mężczyzn, na-dewszystko śpiewaków, u dawnych Rzymian, o zaszywaniu rodnych części u kobiet, w różnych krajach, o pasku dziewiczym, owych nieszczęsnych podarkach zazdrosnych małżonków i t. d. Wszystkie te środki bynajmniej nie czynią eunuchem, tylko przeszkadzają do spólkowania.

Zbyteczue używanie kwasów, szczególniej zaś kwasu siarcza-nego wodą rozlanego za napój lub do zewnętrznego okładania, również zbyt częste i nieumiarkowaue używanie opium, istot narkotycznych chłodnych, nałogowe, codzienne pijaństwo, mianowicie mocnych trunków, a nareszcie zupełne wstrzymywanie się przez długi czas od roskoszy miłosnych i długie zachowanie się w stanie

(1)    Monteskie, Lettres penei._t p. 53.

(2)    Jeny Franckiui, Satynie med., 41.

(3)    Czytaj tom 1, i t. II, niniejazego dzieła.