scandjvutmpdf01

216

łokciowej niniejszej, na dół rękę nachylający, i krótki wyciągający wielkiego palca , raczej usposobione są do posługi w łażeniu niż do innych ruchów przedbarcza.

Głowa orangutanów jest okrągła a jój kąt twarzowy jest o dziesięć do dw unastu stopni mniejszy od kąta twarzy Murzynów. Charakter ich jest spokojny, łagodny, melancholiczny, nadewszystko gdy są w niewoli u człowieka; lecz potrzebaby uwalać ich w owych odwiecznych, ponurych lasach azyjatyckich, pod owenii cienistenii owocem obciązonemi palmami; wypadałoby przypatrzyć się ich zabawom, ich miłostkom, ich naturalnym obyczajom, aby poznać ile podobne są do ludzi, lub jak dalece od nich się różnią. Do wydawania głosu przeszkadzają im szczególniej dwie błonowate torebki blisko otworu rury głosowej przyczepione, otwierające się między kością liyo-idalną a największą chrząstką krtaniową; te torebki, zabierając wychodzące z krtani powietrze osłabiają głos i tłumią go (1).

Mówią , źe samice , podobnie jak kobiety, podlegają regularnej słabości, a Obsonville zapewnia, źe w sposobie płciowego obcowania naśladują ludzi (2).

Samice mają mn i ćj więcej wyraźną łaskotkę; niemożna było spostrzedz błony dziewiczej. Męzki członek samców jest zwisły, nie ma w napletku wędzidełka. Dwa cyce na piersiach u samic bardziej są nabrzękłe jak u samców, podobne do kobićcych. Domyślają się, źe brzemienność samic trwa siedm miesięcy.

W ogolności ręce orangutanów dłuższe są od rąk ludzkich, grzbiet bardzićj kosmaty niż piersi, co jest przeciwne naszemu układowi. Wzrost bywa różny, według rasy; pokazuje się, że niektóre przewyższ ają ludzi wzrostem i siłą. Małpy te bardzićj są dzikie niż złośliwe, albowiem ich obyczaje są porywcze, grube, podobnież jak u prostych nieucywilizowanych ludzi. Ich namiętności są żywe, gorące, cierpienia w niewoli uciskają, tłumią je ale ich nie niszczą. Trzymane w niewoli umierają z tęsknoty do swych lasów, do swego towarzystwa i pitagorejskiego życia.

Stosunek wysok ości orangutana do wzrostu człowieka jest, jak 6 : 8, to jest głowa małpy satyra jest szóstą częścią całćj jego

(1)    Camper, De organo loąuelue timiarum.

(2)    Obterv. philos. tur lei (mini. elrongert, p. 167.