scandjvutmpf001

208

chciwi nowości i zmiany (1), częstokroć nieprzyjaciele roztropności, która zdaje się obwiniać bojażliwość; któż nie uzna w tym obrazie naszych przodków charakteru dzisiejszych Francuzów? Taż sama niespokojność. ten sam duch przedsiębierczy pędzi nas po całej ziemi. Po najściu owych ludów północnych, nastąpiły w średnich wiekach napady Normandów, zapal do wojen krzyżowych, a od XV wieku odkrycie nowego świata i żegluga po całej kuli ziemskiej. Szczęśliwa jest biała rasa europejska , która mocą swego genijuszu i dzielnością swej odwagi stanęła na czele rodu ludzkiego, w tym świetnym zawodzie chwały cywilizacyi! oby nie zawiodła nigdy tak szlachetnych nadziei, oby zawsze okazała się godną trzymania w swem ręku berła tego dostojnego państwa rozumów między wszystkiemi narodami św iata!

Do tej wielkiej rodziny celtyckiej dodać jeszcze należy kolonije Europejczyków w Ameryce i ludyjach wschodnich. Nabierają tam oni, w gorących pasach, żółtego lub białego koloru, koloru kreo-lótr; nie widać już na nich owej różowej cery krwi europejskiej, ale przyczyną tego jest powiększone działanie układu żółciowego i zmniejszenie krwi od klimatowego upału: stąd też pochodzi charakter dumniejszy, czulszy na dolegliwości i na pychę, wpośród niewolniczej ludności (2).

Właściwa kaukazka fumili ja, składa się z Uzbeków, z Tatarów Czeremisów czyli dawnych Scytów, z Turków i większej części Rossyjan europejskich, z rozmaitych narodów krymskich, kubańskich i innych otaczających Czarne morze, z ludów ukraińskich , z ludów^r królestwa astrachańskiego, i t. d. Wiadomo, że w ogólności, wszystkie narody słowiańskie, Rossyjanie, Polacy, Czesi, i t. d.. ciemniejszej są cery, ciemniejsze mają oczy, ciemniejsze także włosy kasztanowate (szatyn), aniżeli przypada na zimny klimat, w którym mieszkają i w którym także żyje tyle narodów odznaczających się białością cery. niebieskiemi oczyma i konopiatenti lub rudemi włosami, jako rasa gocka i skandynawska, Duńczyczy, Szwedzi, Niemcy, Sasi, Batawowie, Anglicy, Francuzi i Hiszpanie. A to dla tego,

(t) Siliui Italie., Uli. VII,

(2) Aug. Lebrecht Muller, De eauttn pefloris cutii hominum tub zona torrida habi-tuntium. O bacz także niżej oddział 3, art. 6.