438
każe Doryoforowi aby go sobie zaślubił, wpośród bezwstydnie obnażonych kob ćt i lubieżnych tańców (1).
Kończąc te sceny okropnego nadużycia, wszystkiego co tylko złoto i zbytek wymyślić i zgromadzić mogły najrozwiązlejszego, najsprośniejszego, najobmierźlejszego, zobaczymy z jaką zgrozą i wstydem mówią historycy o takićm do ostatniego stopnia poniżeniu ludzkości; nie tyle ono zgorszyć może filozofa, jak raczćj nastręczyć uwagi, jak dalece zdolny jest do występku ród ludzki. Lampry-dyjusz jednym pociągiem maluje nam Heliogabala (2) Nie wierzył on aby mógł być na święcie człowiek powściągliwy, i zęby w nim choć jedna część ciała mogła być wolną od zmazy (3). Przebaczył i pozwolił wszelkiej innćj zbrodni tym którzy go bawili sromotnemi czynami lubiezności, a sam jawnie obrażał przystojność i wstyd, każąc się kobićtom ciągnąć w wozie po ulicach Rzymu; podobnie i Neron, prócz iuuych szaleństw, okrył się skórą drapieżnego zwierzęcia (4), aby w tym ubiorze lepićj mógł dogadzać swym wyuzdanym chuciom.
Gdybyśmy do tylu dowodów niepojętego zepsucia, więcćj jeszcze potrzebowali świadectw, znaleźlibyśmy ich mnóstwo w Martialisie i innych owoczesnych poetach. Seneka wyrzuca kobićtom nadzwyczajną bezwstydność (5). Przytoczylibyśmy nawet rzeczy niesłychane, gdybyśmy zupełnie wierzyli Martialisowi (6).
Atoli moznaby tez sądzić źe złośliwa publiczność, nie spuszczająca oka z możnych swego wieku, przypisywała im najohydniejsze czyny, aby ich pozbawić szacunku; lecz gdyby nie było mnóstwa
(1) Per licita atque illicita focdatna, nihil flagitii reliquerat qno corruptior ageret.
(2) Quia enim ferre possit principem, per cuncta cava corporia libitlinem reci-pientem?
(3) Eum fructuni vitae praecipuum existimans, ai ilignus atque aptua libiilini pluri-niorum vitleretur.
(4) Yirornm ac feminarum atl atipitem deligatoruni inguina invaderat, ut qaum afla-tim ileaacvisaet, conficeretnr a Doryoplioro liberto.
(5) Epiat. XCV. Adeo perveraum coyimontae genua impudicitiae; viroa ineunt.
(6) Paedicat pueroa tribaa Philaenia.
Et tentigine aaevior mariti Umlenas vorat in die puellaa...
Post haec ontnia, cuiu libidinatur Non fellat (putat hoc parum virile),
Sed piane mediaa vorat puellaa.
Lib. VII. epig. LXVL