27
malarza widoków morskich. Po dwudziestu dwu latach pobytu we Włoszech, na żądanie Ludwika XV powróciwszy do Francyi, otrzymał miejsce malarza królewskiego, i polecenie wygotowania widoków, celniejszych portów frnn-cuzkich. W czasie przeprawy z Liwuruo do Marsylii, Klaudyusz Józef odznaczył się rzadkim heroizmem artystycznym. Wsiadłszy bowiem na fełukę, miotany straszną burzą, w chwili gdy statek już miał zatonąć, gdy cała osada oddana rozpaczy oczekiwała tylko śmierci, natchniony malarz kazał się przywiązać do wielkiego masztu, i tam zachwycony wspaniałym widowiskiem wzburzonego morza, z teką szkiców w jednej, a ołówkiem w drugićj ręce, nie przerywał swej pracy, jak wykrzykiem od czasu do czasu, jakie to piękne.' (Wnuk jego Horacy zrobił z tej sceny obraz, dany na wystawę w roku 1822, a który dziś znajduje się w galeryi Luxemburskiej).
Łatwość z jaką ten malarz wykonywał swe obrazy, jest godną wszelkiego podziwu, bo od czasu jego przybycia do Francyi aż do śmierci, tojest od roku J752 do 1789, wykończył więcćj niż dwieście tak małych jak i większych obrazów, a z tych muzeum w Luwrze posiada czterdzieści ośm. Wszystkie one, nawet późniejsze pokazują jawnie młodzieńczą czerstwość mistrza, która najlżejszym nawet jego szkicom, pewną wartość nadaje, a ztąd są one bardzo poszukiwane.
Syn Klaudyusza Józefa, imieniem Antoni, Karol, Horacy, znany tylko pod jedućm Karola, urodził się w Bordeaux 1758 dnia 14 sierpnia. Ucząc się u 6wego ojca, już w roku 17 życia, piór wszą, a w 23 drugą nagrodę pa-ryzkiej akademii otrzymał. Poczćm jako pensyonarz królewski udał się do Rzymu, a w roku 1787 po wykonaniu wielkiego obrazu przedstawiającego: tryumf Pawia Emiliusza, powołany został do zasiadania w akademii królewskiej malarstwa, obok ojca. Wypadki z czasów cesarstwa, posłużyły mu za obfity raateryał do wykonania wspaniałych obrazów, jakiemi są bitwy: pod lliuoli, Marengo, Auslerlitz, Wagram, Wejście do Medyolanu, Odjazd marszałków i t. d. Dowcip i zręczność w przedstawianiu, osobliwie zaś pełne życia konie, każą zapominać usterków jakie tu i owdzie w jego obrazach dopatrzeć można. Jego polowania i studya z natury, są bardzo poszukiwane, gdyż odznaczają się żywością i śmiałością, w czem tylko syn Horacy rywalizować z nim może. Umarł on w Paryżu 27 listopada 1836 roku, mając lat siedmdzie siąt osm, i widząc sławę swego imienia zwiększoną i rozszerzoną przez syna.
Najsławniejszy, i ostatni z tej rodziny artystów jest Horacy Vernct, urodzony w Paryżu 30 czerwca 1789 w galeryi Luwru, gdzie mieszkali jego ojciec i dziad. Chęć do malarstwa objawiała się od lat najmłodszych, bo zaledwie pisać umiejąc, wyszukiwał zawsze pilnie kawałków Czystego papieru, aby na nich gryzmolić żołnierzy
Posyłany przez jakiś czas od swego ojca, do pracowni Vincent’a, aby tam nauczył się rysować z natury i starożytnych wzorów, niedługo mógł wytrwać, bo zbadanie antyków mało go zajmowało. Mając lat dwadzieścia i pległy woli ojca, który go o to prosił, próbował przedmiotu klassyoznc-