scandjvutmp6601

91

Pogadanki przyrodnicze.

W tym czasie wychowawczyni poleca starszemu dziecku przynieść miednicę z wodą i radzi dzieciom powrzucać łupinki ; połówki orzechów pływają w miednicy, jak małe czółenka; mogą nawet dźwigać lekkie rzeczy: patyczki, laleczki papierowe i t. p.

Uwaga: Właściwości orzecha takie, jak: kształt, porysowana powierzchnia — dziecko pozna, gdy będzie modelowało orzech z gliny lub plasteliny, wtedy przyjrzy mu się z więk-szem zainteresowaniem, bo będzie widziało cel bezpośredni: zrobić orzech, podobny do prawdziwego — nada mu odpowiedni kształt, porysuje powierzchnię, oddzieli połówki.

Ryby.

Należy zaopatrzyć się w kilka ryb mniejszych lub więk-czych (płotki, okonie, karpie, karasie), które umieścimy w słoju z wodą lub akwarjum i ustawimy na stole tak, by dzieci, otoczywszy stół dookoła, mogły je dobrze widzieć. Przy większej liczbie dzieci lepiej jest mieć kilka słoików i po jednej rybie w każdym, aby każde dziecko mogło wygodnie, spokojnie i długo przyglądać się okazom, stojącym na oddzielnych stolikach.

Na pewien czas pozostawiamy dzieci zupełnie samym sobie, przysłuchując się jedynie uwagom, jakie nastręcza im obserwacja. Jeżeli zainteresowanie dzieci jest wielkie, a robione uwagi i spostrzeżenia są właściwe — można na tern zakończyć zajęcie dnia tego, pozostawiając ściślejsze omówienie ryby do dnia następnego. W przeciwnym razie, t. j. gdy obserwacje są skierowane niewłaściwie, lub nie budzą większego zainteresowania, wychowawczyni skieruje uwagę dzieci na ruchy ryby: wypływa pod wierzch, opuszcza się, posuwa się naprzód, obraca się, przewraca się i t. p. — w ten sposób ryba pływa.

Porównanie ruchów zwierząt czworonożnych, ptaków, owadów i ryb.

Narządy ruchu ryb. Płetwy ryby służą do poruszania się, lecz tylko w wodzie (wychowawczyni wyjmuje rybę z wody, na chwilę kładzie ją na stole, by przekonać dzieci,