92 STRUKTURA GRUPY SPOŁECZNEJ
problematyki i sposobu systematyzowania faktów?"27 Odpowiada na nie w dłuższym wywodzie, w którym - jak się wydaje - podejścia strukturalne i psychospołeczne uznaje za preferowanie pewnej problematyki i podejścia badawczego, uwzględniającego dany aspekt rzeczywistości społecznej, gdy tymczasem zjawiska społeczne mają swrój podwójny aspekt: świadomościowy i strukturalny28. Zachodzą w' świadomości ludzi, ale obiektywizują się w różnych zinstytucjonalizowanych działaniach, a nawet materializują się w różnych urządzeniach.
Ujęcia strukturalnego i psychospołecznego więzi społecznej nie można traktować oczywiście jako ujęć alternatywnych, ale jako ujęcia wzajemnie uzupełniające się, ujmujące różne strony tego samego zjawiska.
Wyraźne i pełne wyjaśnienie dwuaspektowego charakteru więzi społecznej znajdujemy w dziele Pawła Rybickiego, który pisze: „W rzeczywistości ludzkiej więź społeczna objawia się w' dwu płaszczyznach. Jedną stanowią dające się rzeczowo określić wspólności i związki między ludźmi: wspólności i związki krwi, pochodzenia i terytorium, języka, kultury w różnych jej dziedzinach, i ' także organizacji zbiorowego życia. Drugą płaszczyznę przedstawiają swniste stany i akty świadomości: poczucie szczególnej łączności z drugimi ludźmi czy wzajemnej z nimi zależności, i manifestacje tego poczucia wr postawach, zacho-wfaniach, działaniach czy to indywidualnych, czy zbiorowych. Predylekcja poszczególnych autorów czy całych kierunków' socjologicznych do określania bądź jednego, bądź drugiego elementu więzi społecznej jest sprawrą teoretycznych i metodologicznych założeń. W istocie, dwupłaszczyznow-e ujmow^anie więzi społecznej jest najbardziej właściwa, odzwierciedla ono bowiem dwoisty, ’ obiektywno-subiektywny charakter rzeczywistości społecznej”27.
Przez więź społeczną (grupową) rozumieć należy więc ogół stosuhków społecznych wiążących członków wr danym zbiorze ludzi oraz postaw członków tego zbioru do grupy jako całości. Aspekt strukturalny więzi może być zharmonizowany z aspektem psychospołecznym. Może jednak zachodzić sprzeczność. Członkowie mogą być ze sobą związani, uzależnieni i podejmować interakcje (np. świadczenia w' rodzinie), ale odnosić się do rodziny lub do jej członków negatywnie czy nawfet wrogo (zbuntowany członek grupy). Intensywność postaw czy też stopień praktykowania określonych działań w ramach stosunków wiążących partnerów może być również różnego stopnia. Może
27 Tamże, s. 16C.
n O $ s o w $ k i, dz. cyt., s. 82.
29 Odwołujemy się tu do rozważań Ossowskiego na temat stanowisk i szkół, zob. dz. cyt., s. 169 i n.