0027 bmp

102 STRUKTURA GRUPY SPOŁECZNEJ

go modelu posługiwano się pojęciem „dystansu”, oznaczającym odległość jednego stanowiska - pozycji od następnych, oraz pojęciem „sumy dystansów”, obejmujących zsumowanie wszystkich dystansów. Przytoczmy szkice graficzne tych modeli (określające pozycje - stanowiska literami A, B, C, D, E i ich połączenia) oraz stwierdzenia dotyczące cech każdego z modeli.

Pierwszy model, nazywany okręgiem albo „kołem”, przedstawia rysunek koliście powiązanych stanowisk:

Model charakteryzuje się tym, że:

Każde stanowisko ma jednakowe położenie w porównaniu z pozostałymi, mierzone liczbą dystansów; każde stanowisko ma połączenie bezpośrednie z dwoma stanowiskami sąsiednimi, a pośrednie z pozostałymi dwoma; suma dystansów każdego stanowiska z pozostałymi (wynosi 6 dystansów) jest taka sama; suma wszystkich dystansów wynosi 30 dystansów.

Drugi model, nazywany „łańcuchowym” albo „poziomym”, obejmuje łączność stanowisk rozwiązaną w sposób szeregowy. Ilustruje to szkic graficzny:

A «-♦ B ♦-♦ C *-- D --* E

W modelu „łańcuchowym” 3 stanowiska: B, C, D, są w' lepszym położeniu, gdyż mają po 2 bezpośrednie połączenia; w' najgorszym są dw^ra krańcowa stanowiska; pierwsze - A i końcowe E, które mają jedynie po jednym bezpośrednim połączeniu, zaś z pozostałymi mają połączenia pośrednie; suma dystansów' A z pozostałymi = 10 dystansów; podobnie suma dystansów E - 10; w najlepszym położeniu znajduje się stanowisko C, które posiada jedynie 6 dystansów', gdy stanowiska B i A posiadają po 7 dystansów'. Suma dystansów' całego systemu łączności „łańcuchowej” wynosi aż 40 dystansów.

Trzeci model łączności, nazywamy „koncentrycznym” („osią”, „gwiazdą”), charakteryzuje się centralnym położeniem jednego stanowiska, z którym dopiero łączy się każde z pozostałych stanowisk. Szkic graficzny tego modelu przedstawia się następująco: