0360

31

Mołotow spotyka się z Hitlerem: groźby i złudzenia

Mołotow wyruszył wieczorem 10 listopada 1940 roku z Dworca Białoruskiego z pistoletem w kieszeni i delegacją złożoną z sześćdziesięciu osób, w tym dwóch protegowanych Berii, Diekanozowa, wicekomisarza spraw zagranicznych, i Mierkułowa, szesnastu czekistów, trzech służących i lekarza. Była to druga podróż Mołotowa do Europy. W1922 roku on i Polina odwiedzili Włochy w pierwszych dniach faszyzmu. Teraz miał zobaczyć nazizm w jego apogeum.

O 11.05 pociąg Mołotowa wtoczył się na berliński Anhalter Bahnhof, przyozdobiony kwiatami skąpanymi w złowieszczym świetle reflektorów i radzieckimi flagami ukrytymi wśród swastyk. Gdy Mołotow wysiadł z wagonu w ciemnym płaszczu i szarym kapeluszu, powitał go Ribbentrop i feldmarszałek Wilhelm Keitel. Najdłużej wymieniał uścisk dłoni z Reichsfiihrerem SS, Heinrichem Himmlerem. Orkiestra celowo zagrała Międzynarodówkę w szybszym tempie, na wypadek, gdyby wśród przechodniów znaleźli się byli komuniści.

Mołotowa odwieziono otwartym mercedesem z eskortą do luksusowego hotelu Schloss Bellevue, dawnego pałacu cesarskiego, przy Tiergarten, gdzie Rosjan olśniły „gobeliny i obrazy”, „najpiękniejsza porcelana ustawiona na rzeźbionych kredensach” i, przede wszystkim, „szamerowane złotem liberie” personelu. Wszyscy członkowie delegacji Mołotowa mieli na sobie identyczne granatowe garnitury, szare krawaty i tanie filcowe kapelusze, najwyraźniej zamówione hurtowo. Ponieważ niektórzy nosili kapelusze jak berety, inni z tyłu głowy jak kowboje, a jeszcze inni nasunięte nisko na oczy jak mafiosi, było jasne, że wielu z nich nigdy dotąd nie miało do czynienia z zachodnim nakryciem głowy. Pełen rezerwy klimat wizyty stał się