512
XIII. Criki niewłaściwe
Za pomocą tego kryterium można na przykład łatwo ustalić istnienie wartości głównej w przykładzie 3). Jako drugi przykład może posłużyć definicja bardzo ważnej funkcji nieelementarnej, tak zwanego logarytmu całkowego:
o
Całka ta jest zbieżna tylko dla 0<a<l; jeżeli a>l rozumiemy ją właśnie w sensie wartości głównej.
Pojęcie wartości głównej łatwo daje się uogólnić na przypadek dowolnej skończonej liczby punktów osobliwych wewnątrz rozpatrywanego przedziału.
Dotychczas wyłączaliśmy z rozważań przypadek istnienia osobliwości na końcach przedziału. Można tego nie robić, jeżeli tylko nie będziemy uwzględniali tych osobliwości przy obliczaniu wartości Równych.
4) Niech będzie dana całka (o> 0)
J \—x o
o której z góry wiadomo, że jest rozbieżna. Punktem osobliwym jest tu punkt x = 1 i (gdy a<l) koniec przedziału — punkt x = 0. Łatwo wykazać, że wówczas
2
V.p.
O
+
sprowadza się do całki
o *
(dla a< 1 — całki niewłaściwej).
Na zakończenie rozpatrzmy jeszcze jeden rodzaj „wartości głównej”, z którego musimy często korzystać. A mianowicie rozpatrzymy całkę w całym przedziale nieskończonym (— oo, + oo). Zakładamy przy tym, że nie ma punktów osobliwych wewnątrz przedziału. Jak wiadomo całkę tę definiujemy za pomocą równości
4-oo A
f /(*) dx = lim f f(x) dx, -00 V
przy czym zakładamy, że przejścia do granicy względem A i A' odbywają się niezależnie od siebie. Może się przy tym jednak zdarzyć, że granica w tym sensie nie istnieje, natomiast istnieje granica odpowiadająca
4-00
przypadkowi szczególnemu A' - —A. Granicę tę też nazywamy wartoicią główną całki J f(x) dx i ozna-
-00
czarny
4-00 A
V.p. j /(x) dx = lim J /(ot) dx.
-oo ■*-*+• -A
Na przykład, jeżeli funkcja /(ar) jest nieparzysta, to jej całka w przedziale (—A, A) symetrycznym względem 0 będzie równa 0, a więc
4-00
V.p. / /(ar) dx = 0 ,
4-00
chociaż całka niewłaściwa / /(ar) dx może w ogóle nie istnieje (jak to jest na przykład w przypadku funkcji