Przekształcając równania (8.4), otrzymamy warunek równowagi mostka
rl=rł
r2 it (8-5)
skąd
(8.6)
W układzie laboratoryjnym (rys. 8.2) oporniki kołkowe R2 i Rą służą do wybierania zakresu pomiarowego, zaś równowagę mostka osiąga się przez regulację opornika dekadowego R3 Prąd galwanomctru magnetoelektrycznego G ograniczony jest opornikiem i? zabezpieczającym przyrząd przed zniszczeniem.
Sposób ręcznego równoważenia mostka jest następujący. Znając rząd wielkości mierzonej rezystancji, dobiera się zakres mostka (stosunek R2 IRĄ,
Po zmniejszeniu czułości galwanometru przez ustawienie maksymalnej wartości rezystancji opornika R włącza się napięcie zasilania mostka Uz. Zerowanie zostaje zapoczątkowane przez zmianę nastaw-y najwyższej dekady opornika R3 o jeden stopień (na rys. 8.2 - dekada 9 x 10J [O]). Jeżeli na skutek zaistniałej zmiany powiększył się kąt a wychylenia wskazówki galwanometru (wzrost rozrównoważenia mostka), należy zmieniać położenie pokrętła dekady w kierunku przeciwnym, do momentu uzyskania najmniejszej "wartości a. Dalsze równoważenie mostka przy stopniowym jego uczulaniu kolejno przez zwiększanie czułości galwanometru (zmniejszanie wartości R) oraz wzrost wartości napięcia zasilania Uz polega na odpowiedniej zmianie nastaw niższych dekad R3 w cela sprowadzenia wskazówki galwanometru w położenie zerowe. Przy dostatecznie czułym gatwano metrze zdarza się, żc mostek nie daje się w pełni zrównoważyć, to znaczy począwszy" od określonej wartości rezystancji nastawionej na oporniku /?-*, przy której a = anim, zmiana R3 o wartość AR3 odpowiadającą skokowi najmniejszej dekady, powoduje wychylenie wskazówki galwanometru po przeciwnej stronie zera skali przyrządu o wartość aj. Rezystancję w gałęzi 3 niezbędną do zrównoważenia mostka należy wtedy wyznaczyć z zależności
R2 + AR}
(8.7)
Zrównoważone mostki prądu zmiennego mają znacznie szersze zastosowanie niż układy stałoprądowe. W metrologii wykorzystuje się je zwłaszcza do wyznaczania irnpedancji P1^2' twomików pojemnościowych oraz indukcyjnych, których elektryczne schematy zastępcza można sprowadzić do szeregowego lub równoległego połączenia dwójników' R, C bądź R, L-Odpowiednio do charakteru mierzonej Lmpcdancji ramiona mostków stanowią obwody R, RC, RL, natomiast w wryniku pomiaru wyznacza się wartości rezystanęj1 i pojemności C lub indukcyjności L mierzonego elementu.
pla zrównoważenia mostka zmiennoprądowego U0(t) = 0 niezbędna jest regulacja ^ poszczególnych ramionach amplitud i faz napięć.
Wyrażając impedancje zespolone Ź, Ż4 w postaci sum:
2, = Ry + jXY ; |
23 |
— R:> + jX , |
Ż2=R2+jX2; |
= R, + jX |
gdzie j = V-T - jednostka urojona,
otrzymuje się na podstawie zależności (8.1) dwa warunki równowagi mostka prądu zmiennego:
(8.9)
R1Xi +RaXi = R2X3 + R3X2
Warunki (8.9) wyprowadzono, wykorzystując w (8.1) regułę, że z równości liczb zespolonych wynika równość ich części rzeczywistych i urojonych.
W równaniach (8.8) i (8.9) oznaczono R] Rą ~ rezystancje ramion mostka, X\ •*- X4 -rcaktancje ramion mostka równe: capacitancji 1/toC dla elementów pojemnościowych lub induktancji (0L dla elementów indukcyjnych (to - pulsacja),
Zapisując impedancje zespolone w postaci wykładniczej:
z, =Z,eM; |
Z2 = Z2em |
Ż3 =Z}em- |
ŻA=ZAeJn |
gdzie Zy -r Z4) tpi <p4 - kolejno moduły i argumenty irnpedancji poszczególnych gałęzi, warunek równowagi sprowadza się do spełnienia równań:
(8.11)
Z, ■ z4 = z2 • z3
z których bezpośrednio wynika zasada zerowania mostków prądu zmiennego.
Jako przykład omówiony będzie układ mostka Maxwrella (rys. 8.3) do pomiaru induk-cyjności cewek powietrznych. W jedno z ramion mostka włączona jest cewka o nieznanych wartościach indukcyjności Lx i rezystancji Rx. W pozostałe ramiona włączone są: cewka wzorcowra o parametrach L2, /?■?, oporniki R%, R4 o regulowanej rezystancji, potencjometr *] + *!,.
Impedancje poszczególnych ramion wynoszą:
Zl = Rx + Rt+ jdiL/,
i = tf3;
Z2= R2 + Ru + j<x)l2,
za = ra.
127