661
S 5. Całki Eulera
Najprościej jednak jest przyjąć za punkt wyjścia następujące rozważania. Jest
r(b)-B(a,b) = r(b)~
r(6+i) r(o+6)-r(a)
r(a + b) b
jeżeli przejdziemy tu do granicy przy b -* 0, to dostaniemy
= lim [r(6)-B (a, 6)].
* W b-0
Weźmy teraz wzory [patrz (6) i (4)]:
QO co
f(b) = J ^’~1e~xdx, B(a, b) = J
irk-l
(1+X)a+*
dx
Zatem
r(a) 5JJ L (i+*)‘+6J i przechodząc pod znakiem całki do granicy otrzymamy mór Cauchy'ego
(a) J L (l+x)aJ x •
r
r(a)
(23)
Aby uzasadnić dopuszczalność takiego przejścia do granicy, zauważymy, że w otoczeniu punktu x = 0, b — 0 wyrażenie
x [ (l+x)«* J
jest funkcją ciągłą zmiennych x i b i x* < 1. Dla dostatecznie dużych wartości x i b < b9 istnieje majoranta
Jeżeli w wyrażeniu dla B podstawimy x = e~*, otrzymamy
CO
B (a, b) = f e~‘“(l-e~')b~idt
i będziemy mieli
r'(a)
r(a)
= lim J [e~xxb~l—era*(l—e-*)*-1] dx.
&-+0