9X'
Strona 100/228
EU U? MQ Q S? ^ & Limit wydruku: O
□V |
EU U? MQ Q S? ^ Limit wydruku: 0
Strona 130/228
W okresie międzywojennym obowiązywała zasada apolityczności w działaniach Policji Państwowej. W przepisach wewnętrznych stale akcentowano jej apolityczny charakter:
„Wszyscy funkcjonariusze PP bez wyjątku mają zachować bezwzględną obiektywność pod względem politycznym. Policjantom wzbronione jest postępowanie lub zachowanie się, które mogło wzbudzić podejrzenie, że działają na korzyść i szkodę tego lub innego ugrupowania politycznego apolityczność policjanta ma znajdować odzwierciedlenie nie tylko w jego wystąpieniach służbowych, ale także w zachowaniu się poza służbą"5.
Jak wynika z powyższego cytatu, pojęcie „apolityczność" w PP rozumiano bardzo szeroko. Dotyczyło ono nie tylko działalności służbowej, ałe także życia osobistego każdego policjanta. W okresie międzywojennym funkcjonariusze PP nie mogli być członkami legalnych, a tym bardziej nielegalnych partii politycznych. Ten przepis ograniczał także ich udział w życiu publicznym, gdyż nie było im również wolno wstępować do organizacji społecznych i kombatanckich. Pomimo tych ograniczeń Policja Państwowa, a szczególnie jeden z jej działów - defensywa polityczna, była zainteresowana różnymi przejawami życia publicznego i społecznego kraju. W związku z tym jej działania w naturalny sposób nabierały charakteru politycznego.
I Na postrzeganie Policji przez opinię publiczną ogromny wpływ miał zamach majowy w 1926 roku. W porównaniu z okresem poniajowym niezmiernie trudno jest określić polityczny charakter Policji Państwowej w latach 1919-1926.
Ten okres charakteryzowała zmienność w polityce wewnętrznej państwa, częste zmiany gabinetów rządowych. W dużym stopniu był to rezultat zasad przyjętych w konstytucji marcowej. Zgodnie z nimi władza wykonawcza została całkowicie uzależniona od Sejmu RP. Każda Rada Ministrów powoływana przez prezydenta musiała uzyskać poparcie Sejmu. Zmiany układów politycznych w parlamencie powodowały utratę zaufania i upadek gabinetu rządowego. Przy tak znacznym rozbiciu politycznymi społeczeństwa żadne ugrupowanie polityczne nie mogło liczyć na samodzielne utworzenie trwałego rządu. W okresie przedmajowym zmieniło się aż 14 rządów.
Wraz zc zmianą kolejnych gabinetów różnym fluktuacjom podlegały stanowiska najwyższych zwierzchników Policji - ministrów spraw wewnętrznych. Zrozumiałe się
' Dodatek do tymczasowej instrukcji dla Poticji Anfefwmwyi red. T. Woltenburg, J. Misiewicz, wyd. VII.
Wilno 1926, ł 6-7.