iMi
- lLiorary Keaaer
=l x’
£1 © © © &
10.4. Specjdlstyam oddziały Mliy - 2DM0
w Polsce. Jak podaje P. Majer', w resorcie spraw wewnętrznych rolę dominującą stale odgrywała Służba Bezpieczeństwa. Przedstawiciele tego pionu przeważnie zajmowali najwyższe stanowiska w MSW i jednostkach terenowych. W 1957 roku, czyli rok po reorganizacji, w SB zatrudniano przeszło 11 tys. pracowników, a w Milicji Obywatelskiej prawic 59 tys. funkcjonariuszy. Trzydzieści lat później liczba etatów SB podwoiła się, natomiast w MO wzrosła do 75 tysięcy (wykres 8).
Formacja resortu spraw wewnętrznych była używana do akcji o charakterze politycznym. W czasie wydarzeń poznańskich Milicja Obywatelska, chociaż nie w takim stopniu jak wojsko, była zaangażowana do rozprawy z protestującymi robotnikami.
Po doświadczeniach poznańskich 4 grudnia 1956 roku decyzją Rady Ministrów powołano Zmotoryzowane Odwody Milicji Obywatelskiej (ZOMO). Były one często wykorzystyw ane do działań o charakterze specjalnym, np. do rozpędzania manifestacji ulicznych.
Wykorzystywano je na szeroką skalę w czasie wydarzeń marcowych w 1968 roku w Warszawie. Znacznie większy' był ich udział w krwawym rozprawieniu się z protestującymi robotnikami na Wybrzeżu w grudniu 1970 roku. Zginęły wówczas 44 osoby cywilne oraz dwóch milicjantów i jeden żołnierz.
Jednostki tego typu wciąż rozbudowywano. W każdym województwie stacjonowało po kilka, a w dużych aglomeracjach po kilkanaście kompanii ZOMO. W 1974 roku komendant główny MO znacznie rozszerzył zakres zadań tych oddziałów. Należało do nich:
O prowadzenie działań milicyjnych w warunkach poważnego zagrożenia lub naruszenia porządku i bezpieczeństwa publicznego,
O powadzenie pościgów za szczególnie niebezpiecznymi przestępcami,
O ochrona porządku publicznego podczas akcji ratowniczych, klęsk żywiołowych, katastrof,
O ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego podczas przejazdów pociągów