- iLiorary Keaaer
' Mm* >i»ti«<if*4n< wIli ł tvita>n
11.2 Struktura organu*))*] pobkiej Pdlcj ni pmlomie wreblwXX i XXI
Podział terytorialny państwa nie jest jedynym układem, na którym opiera się struktura organizacyjna Policji. Wynika ona również z ustawowych zadań dotyczących ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego. Zgodnie z art 4 ustawy Policja składa się z następujących rodzajów służb: kryminalnej, prewencyjnej oraz wspomagającej działalność Policji w zakresie organizacyjnym, logistycznym i technicznym. W skład Policji wchodzi również policja sądowa oraz wyodrębnione oddziały prewencji i pododdziały antyterrorystyczne, a także zaplecze szkoleniowe - Wyższa Szkoła Policji i szkoły policyjne. Komendant główny Policji może tworzyć także jednostki badawczo-rozwojowe (wykres 12).
Centralnym organem administracji rządowej, właściwym w sprawach ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego, jest komendant główny. Podlega on bezpośrednio ministrowi spraw wewnętrznych i administracji. Powołuje go i odwołuje prezes rady ministrów na wniosek ministra spraw wewnętrznych i administracji (art. 5 ustawy). Komendant główny jest przełożonym wszystkich funkcjonariuszy- Policji.
Zadania komendanta głównego mają różny charakter, ale można je poklasyfiko-wać na kilka grup. Pierwsza grupa zadań obejmuje uprawnienia dotyczące organizacji wewnętrznej poszczególnych jednostek Policji. Druga grupa zadań wiąże się z jego uprawnieniami personalnymi. Rozległe kompetencje wynikają z faktu, że jest on przełożonym wszystkich funkcjonariuszy.
Komendant główny Policji jest też organem odwoławczym zarówno od decyzji wydanych w sferze zewnętrznej (broń, amunicja, materiały wybuchowe), jak i aktów wydanych w sterze wewnętrznej (np. odwołania od opinii). Do niego należy również; określenie metod i form wykonywania zadań przez poszczególne służby policyjne w zakresie nieobjętym innymi przepisami, wytyczenie szczegółowych zasad szkolenia policjantów i strażników gminnych, a także szczegółowych warunków bezpieczeństwa i higieny służby (art 7). Od 2001 roku do zadań komendanta głównego Policji należy gromadzenie, przetwarzanie i przekazywanie informacji kryminalnych341.
Komendant główny od 1990 roku miał swoich zastępców, mimo że pierwotnie ustawa ich nic przewidywała. Dopiero nowelizacja z 1995 roku usunęła tę wyraźną lukę prawną. Ustawa jednak nie określiła liczby zastępców KGP (obecnie jest kh trzech). Powołuje ich minister spraw wewnętrznych i administracji na wniosek komendanta głównego.
Zgodnie z art. 6f ustawy o Policji Komenda Główna Policji jest aparatem pomocniczym komendanta głównego w realizowaniu zadań dotyczących ochrony bezpieczeństwa ludzi oraz utrzymania bezpieczeństwa i porządku publicznego.
Organizacja centrali policyjnej w ostatnim piętnastoleciu została przedstawiona na wykresach 13,14,15.
* Art. 5 ustawy z 6 bpea 2001 r. o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych lDz.tJ.nr Il<l.pctf.ll89zc*nvj
13:30