A .Ui» T ), UlitMh< 2t<«2
KIN RMHni v?. o by UN rws *n*
W poprzednim rozdziale omówiono reakcje protolityczne, tj. reakcje polegające na wymianie protonów pomiędzy cząsteczkami kwasów a cząsteczkami zasad. Inny ważny typ reakcji chemicznych stanowią procesy utleniania i redukcji, zwane także procesami redoks. polegające na wymianie elektronów pomiędzy substancją utleniającą a substancją redukującą.
Terminem utlenianie określano początkowo procesy polegające na przyłączaniu tlenu, terminem redukcja natomiast — procesy polegające mi utracie tlenu przez substancję. Daleko idące podobieństwa pomiędzy reakcją łączenia się z tlenem a reakcjami łączenia się z fluorem, chlorem, siarką i innymi pierwiastkami niemetalicznymi spowodowały, że również i te procesy objęto nazwą utleniania. W podobny sposób ulegało rozsze rżeniu także pojęcie redukcji jako procesu odwrotnego do procesu utleniania. Dalszego uogólnienia obu pojęć dokonujemy, rozważając procesy elektronowe towarzyszące tym procesom.
W tym celu omówimy reakcję między metalicznym magnezem i tlenem:
Mg + !Oa = MgO
Tlenek magnezu wykazuje stiukturę jonową. Aby utworzyć jony Mgł+ oraz O’ występujące w jego sieci przestrzennej, każdy z atomów magnezu wstępujących w reakcję musi utracić, a każdy z atomów tlenu zyskać 2 elektrony:
Mg = Mg* * + 2c jO. + 2c =0:
Mg+iOi = |Mg*][0*-|
W podobny sposób możemy przedstawić także i wiele innych reakcji wolnego magnezu, prowadzących do utworzenia połączeń jonowych. Jako przykład może posłużyć